روانشناسی کاربردی، جلد ۱۲، شماره ۱، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی اثربخشی برنامه آموزشی افزایش صمیمیت بر مبنای فرهنگ بومی بر رضایت زناشویی زوج‌ها
چکیده فارسی مقاله چکیده هدف: هدف پژوهش تعیین تأثیر آموزش افزایش صمیمیت بر مبنای فرهنگ بومی بر رضایت زناشویی زوج‌ها بود. روش: روش پژوهش شبه­آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه گواه و پیگیری دو ماهه و جامعه آماری330 زوج­ مرتبط با موسسه فرهنگی شمس‌الشموس در منطقه 7 تهران در فروردین 1396بود. از میان آن­ها 62 نفر که نمره پایین‌تر از نقطه برش 60 را در پرسشنامه صمیمیت کسب کردند، انتخاب و به‌شکل تصادفی در گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش برنامه گروهی آموزش صمیمیت را که ترکیبی از برنامه‌های ارتقاء روابط زوج‌های صادقی (1389) و صمیمیت شناختی-رفتاری اعتمادی (1384) بود در 15 جلسه 90 دقیقه­ای، هفته‌ای یک جلسه دریافت کرد. هردو گروه در سه مرحله به پرسشنامه صمیمیت والکر و تامپسون (1983) و پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ اولسون و فاورز (1993) پاسخ دادند. پس از ریزش، در هر گروه 11 زوج و 1 خانم متأهل باقی ماند. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر استفاده شد. یافته‌ها: نتایج تفاوت معناداری را بین عملکرد دو گروه آزمایش و گواه در رضایت کلی زناشویی (871/8 =F، 0005/0 =P) و مولفه رضایت زناشویی (406/8 =F، 0005/0 =P)، ارتباط‌ها (267/4 =F، 0005/0 =P)، حل تعارض (594/7 =F، 0005/0 =P) و تحریف آرمانی (658/6 =F، 0005/0 =P) در مرحله پس‌آزمون و پس از دو ماه پیگیری نشان داد. نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیری که صمیمیت بر بهبود رضایت زناشویی دارد، توصیه می‌شود روان­شناسان و مشاوران از این روش آموزشی برای اصلاح تعامل زوج‌ها و آموزش نحوه ارتباط آن­ها با خانواده همسر استفاده کنند و رضایت زناشویی و انسجام زوج‌ها را افزایش دهند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله بومی، رضایت، زناشویی، صمیمیت، فرهنگ
عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله میترا کلانتری |


فریبرز باقری |


منصوره السادات صادقی |


نشانی اینترنتی http://apsy.sbu.ac.ir/article/download/20510/6912
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات