صفه، جلد ۲۱، شماره ۳، صفحات ۵-۰
عنوان فارسی رویکردی انسانی به مسکن
چکیده فارسی مقاله چکیده مسکن و محیط های مسکونی به عنوان انسانی ترین موضوع معماری، تأمین کننده نیازهای متنوع انسان و زمینه ساز آرامش، سلامت، پرورش و خودشکوفایی انسان هاست؛ ولی از نظر صاحب نظران محیط های مسکونی از اواسط قرن نوزدهم به بعد در پاسخگویی به این نیازها توفیق چندانی نداشته اند. اگرچه از آن زمان اصلاح گرانی سعی کرده اند تا برای حل این نارسایی چاره ای بیندیشند با این وجود الگوهای طراحی ارائه شده توسط آن ها نتوانسته است فرایندهای مؤثر بر معانی متعدد از خانه را با نگرشی کامل و جامع تبیین کند. بنابراین تحقیق پیرامون ابعاد گسترده مفهوم خانه برای ارائه الگوهای طراحی، ضروری به نظر می رسد. مقاله حاضر در نظر دارد تا با بازاندیشی رویکردهای طراحی به مسکن و با بررسی محدودیت ها و توانمندی های آن ها به فرایندی پویا، که پاسخگوی نیازهای انسانی و روش های متنوع زندگی باشد، دست یابد.براساس چنین هدفی این تحقیق از نوع بنیادی و بر ماهیت و روش تحقیق کیفی استوار است. تحقیق با چنین روشی به بازشناسی لایه های متعدد مفهوم خانه که بیانگر تنوع نیازهای انسانی در لایه های اجتماعی- فرهنگی، زبان شناسانه، تاریخی، پدیدارشناختی، و روان شناختی است؛ می پردازد و با دیدگاهی کل نگر تصاویر موجود از خانه را بررسی و در الگویی جامع جمع و ارائه کرده است. طراح با داشتن چنین دید جامعی از مفهوم خانه می تواند فرایندهای مؤثر بر مفهوم « خود- مکان » را که شامل تأثیرپذیری از گذشته، حال و آینده می شود ساکنان خانه را بازشناسد. چنین شناختی امکان تشخیص عوامل مؤثر و مرتبط با طراحی خانه برای یک فرد براساس نیازهای همه دوره های زندگی آن شخص را فراهم می کند. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله مسکن، محیط، نیاز انسان
عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله شهرام پورديهيمى |


بهادر زمانى |


صمد نگين تاجى |


نشانی اینترنتی http://sofeh.sbu.ac.ir/article/download/20361/6592
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/933/article-933-577938.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات