|
نقد زبان و ادبیات خارجی، جلد ۱۳، شماره ۱۷، صفحات ۰-۰
|
|
|
عنوان فارسی |
بررسی مفهوم شهود ذات در دیدگاه حسینبن منصور حلّاج و رالف والدو امرسون در پرتوی لاهوت گرایی/ایدهآلیسم افلاطون |
|
چکیده فارسی مقاله |
چکیده فلسفه استعلایی امرسون، که در آن هستی و بشریت دخیل هستند، با تجلّی «اَبَر روح» و مضمون وحدت با ذات مطلق در انأالحق حلّاج همسواست . علاوه بر این، اندیشه هستی شناسی و لاهوت گرایی افلاطون، تأمّل عمیق ذات و ارتباطات هستی را به گونه ای ایجاب میکند که شخص قادر به شهود ذات مطلق باشد؛ شهود ذاتی که حقیقت موجودات ملبّس به هستی را آشکار ساخته و توجّه ما را به ذات بنیادین معطوف می نماید. در عین حال، تعریف افلاطون از مطلق، برحسب تئوری فرم و مُثُل، راه را برای پذیرش جهانی تصوّف توسط پیروان آن میگشاید. برای درک شهود ذاتی نیاز مبرمی به یافتن زبان مشترک (زبان فطرت) میان فرهنگهای گوناگون احساس می شود. تحقیق حاضر با اعتقاد به اینکه خیر افلاطونی در قالب ایده آلیسم عرفانی وصول به چنین زبان مشترکی را محقّق می سازد، کار خود را آغاز نمود. سپس در یک بررسی تطبیقی آرای حلّاج و امرسون مشاهده شد که این دو صوفی با وجود تفاوتهای زبانی، فرهنگی و فرقهای به علّت تفکّر آرمانگرایانه مشابهتهای حیرت انگیزی دارند که نشانگر پیوند عمیق فکری- فلسفی ایشان است و این دو از طریق لاهوتگرایی افلاطونی در مسلک عرفانی به هم پیوند مییابند و همدل میشوند. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
فلسفه استعلایی -تصوّف-لاهوتگرایی -شهود ذات- فرم/مُثُل |
|
عنوان انگلیسی |
|
|
چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
|
|
نویسندگان مقاله |
مارال کرامت | maral keramat
جلال سخنور | jalal sokhanvar
|
|
نشانی اینترنتی |
http://clls.sbu.ac.ir/article/download/12198/5851 |
فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1293/article-1293-564382.pdf |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|