نقد زبان و ادبیات خارجی، جلد ۱۳، شماره ۱۷، صفحات ۰-۰

عنوان فارسی بررسی رابطه متقابل زبان و فرهنگ با استفاده از فرضیه نسبیت زبانشناختی
چکیده فارسی مقاله چکیده بیش از یک سده است که مسئله­ی رابطه­ی متقابل زبان و فرهنگ اذهان بسیاری از دانشمندان را به خود مشغول داشته­ است. زبان در نظر بسیاری از انسان­شناسان به عنوان عنصری در میان عنصرهای دیگر در حیطه­ی تعریف فرهنگ و به عنوان دانشی به شمار می­رود که «به طور اجتماعی کسب می­شود». از یک سو، انتقال فرهنگ در فراگیری زبانها مؤثر و وجود گونه­های زبانی نیز تا حد زیادی به وجود فرهنگ­ها وابسته است. در هر فرهنگی هزاران سیستم مصنوعی نشانه­ای وجود دارد و همه­ی آنها مدل­هایی از زبان هستند که خواص آن را منعکس می­کنند. از سوی دیگر زبان جهان کاملی است که قادر است با واژگان و معانی خود، فرهنگ را با تمام مرزها و جامعه را با تمام پیچیدگیهایش در خود احاطه کند. در پژوهش پیش رو، رابطه ی فرهنگ و زبان از دیدگاه زبان شناختی که بطور عمده در فرضیه ی نسبیت زبانشناختی تجلی یافته است، مورد بررسی قرار گرفته است. نگارنده در این مقاله درصدد است تا با هدف توصیف رابطه ی زبان و فرهنگ در قالب رویکردهای علوم شناختی مختلف، به ارائه و متعاقباً تحلیل و تبیین آراء صاحب نظران این مهم بپردازد. روش این مقاله مطالعه ی کتابخانه ای است. یافته های مطالعه حاکی از آنست که زبان و فرهنگ رابطه ی متقابلی با یکدیگر دارند. ازیک سو زبان ابزار اصلی فرهنگ و شرط وجود فرهنگ است، از سویی دیگر جزئی از فرهنگ و محصول فرهنگ.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله رابطه ی متقابل، زبان، فرهنگ، فرضیه، انسان، جامعه.

عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله مریم مرادی |


مرضیه رحمانی |



نشانی اینترنتی http://clls.sbu.ac.ir/article/download/7724/5847
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1293/article-1293-564376.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات