|
نقد زبان و ادبیات خارجی، جلد ۱۳، شماره ۱۷، صفحات ۰-۰
|
|
|
عنوان فارسی |
بررسی رابطه متقابل زبان و فرهنگ با استفاده از فرضیه نسبیت زبانشناختی |
|
چکیده فارسی مقاله |
چکیده بیش از یک سده است که مسئلهی رابطهی متقابل زبان و فرهنگ اذهان بسیاری از دانشمندان را به خود مشغول داشته است. زبان در نظر بسیاری از انسانشناسان به عنوان عنصری در میان عنصرهای دیگر در حیطهی تعریف فرهنگ و به عنوان دانشی به شمار میرود که «به طور اجتماعی کسب میشود». از یک سو، انتقال فرهنگ در فراگیری زبانها مؤثر و وجود گونههای زبانی نیز تا حد زیادی به وجود فرهنگها وابسته است. در هر فرهنگی هزاران سیستم مصنوعی نشانهای وجود دارد و همهی آنها مدلهایی از زبان هستند که خواص آن را منعکس میکنند. از سوی دیگر زبان جهان کاملی است که قادر است با واژگان و معانی خود، فرهنگ را با تمام مرزها و جامعه را با تمام پیچیدگیهایش در خود احاطه کند. در پژوهش پیش رو، رابطه ی فرهنگ و زبان از دیدگاه زبان شناختی که بطور عمده در فرضیه ی نسبیت زبانشناختی تجلی یافته است، مورد بررسی قرار گرفته است. نگارنده در این مقاله درصدد است تا با هدف توصیف رابطه ی زبان و فرهنگ در قالب رویکردهای علوم شناختی مختلف، به ارائه و متعاقباً تحلیل و تبیین آراء صاحب نظران این مهم بپردازد. روش این مقاله مطالعه ی کتابخانه ای است. یافته های مطالعه حاکی از آنست که زبان و فرهنگ رابطه ی متقابلی با یکدیگر دارند. ازیک سو زبان ابزار اصلی فرهنگ و شرط وجود فرهنگ است، از سویی دیگر جزئی از فرهنگ و محصول فرهنگ. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
رابطه ی متقابل، زبان، فرهنگ، فرضیه، انسان، جامعه. |
|
عنوان انگلیسی |
|
|
چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
|
|
نویسندگان مقاله |
مریم مرادی |
مرضیه رحمانی |
|
|
نشانی اینترنتی |
http://clls.sbu.ac.ir/article/download/7724/5847 |
فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1293/article-1293-564376.pdf |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|