|
|
شناخت، جلد ۸، شماره ۱، صفحات ۰-۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
دلالت نامها بر ایده ها و اشیاء در فلسفه نوافلاطونی |
|
| چکیده فارسی مقاله |
چکیده: به عقیده افلاطون ایده ها مدلول اصلی نامها هستند و دلالت نامها بر اشیاء فقط به نحو ثانوی و به سبب شباهت اشیاء به ایده ها ممکن است. ارسطو که منکر وجود مفارق ایده هاست برخلاف افلاطون عقیده دارد که نامها در وهله اول بر محسوسات دلالت می کنند و دلالت آنها بر مفاهیم انتزاعی دلالتی ثانوی است. تلفیق آراء افلاطون و ارسطو در فلسفه نوافلاطونی سبب خلط این دو نظریه شد و بر اثر آن بسیاری از نوافلاطونیان به تبعیت از ارسطو نامها را دال بر محسوسات شمردند. فلوطین و پروکلوس تنها نوافلاطونیانی بودند که به این خلط پی بردند و به پیروی از افلاطون ایده ها را مدلول اصلی نامها دانستند. اما تفاوت ایده ها و اشیاء چنان زیاد است که افلاطون اطلاق نامها را بر ایده ها و اشیاء به اشتراک لفظی می داند و این باعث بروز مشکلاتی در فلسفه او می شود. علیت مستلزم شباهتی میان علت و معلول است اما اگر تفاوت ایده ها و اشیاء به حدی باشد که نتوان نامها را به اشتراک معنوی بر آنها اطلاق کرد چگونه ممکن است که ایده ها علت اشیاء باشند؟ فلوطین و پروکلوس می کوشند تا دلالت نامها را بر ایده ها و اشیاء به نحوی توضیح دهند که شباهت و متعاقباً رابطه علی میان آنها نقض نشود. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
شلینگ،
فلسفۀ اسطوره،
مثالی،
واقعی،
زمینه،
فراهستی، |
|
| عنوان انگلیسی |
The Signification of Names to Ideas and Particulars in Neoplatonism |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
According to Plato the ideas are the main object of the names and the signification of names to the particular things is possible only in a secondly way and only because of their likeness to the ideas. Aristotle denies the existence of the ideas and, contrary to Plato, believes that names signify firstly to the particulars and their signification to the abstract conceptions is possible only in a secondly way. The neoplatonic reconciliation of Plato’s theories with that of Aristotle made the neoplatonists , following Aristotle, considere the names as signifying to the particulars. Plotin and Proclus were the only ones who realized the false reconciliation between Platonic and peripatetic theories and, following Plato, emphasized that names signify first and truly to the ideas. But the difference between the ideas and the particulars is so extensive that Plato considers the applying of names to both of them as synonymously and this makes him some problems: on the one hand causality implicates the likeness between cause and effect but, on the other hand, how is it possible for the ideas to be the cause of the particulars, if the ideas and the particulars are so different that the names are applied to them synonymously. Plotin and Proclus try to explain the signification of names to ideas and particulars in a manner, so that not their likeness to each other nor the subsequent causality between them would be refused |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
امیرحسین ساکت اف | saket اف
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://kj.sbu.ac.ir/article/download/5233/4561 |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/927/article-927-564242.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|