پژوهشنامه نقد ادب عربی، جلد ۳، شماره ۱، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی ارزیابی ویژگی تنوع واژگان در سبک بررسی تطبیقی نمونه هایی از آثار «طه حسین، میخائیل نعیمه و جبران خلیل جبران»
چکیده فارسی مقاله تنوع واژگان شاعر یا ادیب یکی از بارزترین ویژگی های سبکی او می باشد که بر روش وسبک او دلالت دارد و نشانگر نوع نگارش واژگان و جملات توسط وی می باشد، به همین دلیل انتظار می رود که بررسی فراوانی کلمات و واژگان درنمونه های ادبی منجر به شناخت یکی از مهم ترین ویژگی ها و نشانه های ممتاز یک سبک و در واقع سبک شناسی ادیب شود. فراوانی واژگان در واقع یکی از ویژگی های سبکی فرد است که می توان از طریق بررسی و ارزیابی آن در چند نمونه از متون موردی به آن پی برد و و با انجام شیوه های آماری در این متون به ارزشیابی سبک شناسانه آن اعتبار بخشید. این مساله از طریق پاسخ به دو سوال مهم و اساسی حاصل می شود: اول: کدامیک از متون و نمونه های مورد بررسی در صورتی که با یکدیگر مقایسه شوند، دارای تنوع و فراوانی واژگانی تقریبی بیشتری هستند؟ دوم: نویسنده چگونه از ویژگی تنوع و فراوانی واژگان در ساخت و نگارش متن خود بهره می‌گیرد؟ هدف از این پژوهش ارائه یک چارچوب نظری برای یکی از روش های کاربردی در ویژگی تنوع واژگانی فرد است که به بررسی تطبیقی بخش هایی از آثار طه حسین، میخائیل نعیمه و جبران خلیل جبران می پردازد. پس از ارائه روش و معیار ارزیابی سبک شناسی آماری و روش های اجرایی آن در نمونه های مذکور به نتایج زیر رسیدیم: درصد تنوع واژگانی جبران خلیل جبران 43% بود این در حالی بود که این مقدار در اثار میخائیل نعیمه و طه حسین به نوبت 40 % و 32% بود. همچنین این پژوهش نشان داد که میزان ارزش میانگین تنوع و فراوانی واژگان جبران خلیل جبران 84% است در حالی که این میزان در اثار میخائیل نعیمه و طه حسین به ترتیب به 74% و 67 %می رسد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله Literary and critical studies in the late nineteenth century and the beginning of the twentieth century have changed into an independent discipline which is called stylistics. Stylistics applies the linguistic principles and methods to the study of the literary styles in an objective way. The diction of the poet is one of the most distinguished features of his style, which not only reflects his method and style but also the kind of sentences he writes. Therefore, it is expected that the study of the frequency of the words and diction in literary works indicates one of the most important features and distinguished qualities of the style. The researchers have attempted in this article to show which of the texts and samples studied have more variety of diction and how the writer has used the variety of diction in his work. The researchers also try to offer a theoretical framework for the study of the variety of an author’s diction, in the case of this study the selected works of Taha Hussein, Michael Naemah and Jubran Khalil Jubran. The study in this research is based on statistical stylistics. Following the selection of samples of texts and explaining the methods of evaluating the literary styles and analysis of the sample texts, the following results were achieved: the frequency of the variety of diction of Jubran Khalil Jubran was 33%, in Mikhael Naimah 40%, and in Taha Husein 32%. Moreover, this research shows that the average percent of the frequency and variety of diction in Jubran Khalil Jubran was 84% while this in Michael Naemah and Taha Hussein was respectively 74% and 67%.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله حامد صدقی |
طالب الدکتوراه بجامعۀ الحرّه الإسلامیۀ العلوم و البحوث

قدر یزدی | قدر


نشانی اینترنتی http://jalc.sbu.ac.ir/article/view/1365
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1501/article-1501-461463.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده ادبیات عربی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات