|
|
پژوهشنامه نقد ادب عربی، جلد ۴، شماره ۲، صفحات ۰-۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
بازخوانی قاعده بلاغی «تقدیم ما حقّه التأخیر یفید الحصر» |
|
| چکیده فارسی مقاله |
یکی از مهم‌ترین قاعده‌های بلاغت عربی، قاعده‌ای است که از آن با عنوان «تقدیم ما حقّه التأخیر یفید الحصر» یاد می‌شود. بر پایه این قاعده، چنانچه واژه‌ای در یک جمله از مکان «ب» به مکان «الف» نقل داده شود، در سیاق حصر قرار گرفته و به اصطلاح، «مقصور علیه» به‌شمارمی‌آید. این قاعده بلاغی در دانش‌هایی چون تفسیر، فقه و کلام کاربرد دارد و نیز نقش مهمی در شکل‌گیری فهم خواننده از متن ایفا می‌کند. وجود این قاعده بلاغی گاه این تصوّر را به ذهن مخاطب القا می‌کند که هر گاه کلمه‌ای که در رتبه «ب» جای داشته باشد، به جایی پیشتر از جایگاه خود آورده شود، می‌توان بی‌درنگ معنی حصر از آن برداشت کرد؛ اما آیا به‌راستی چنین است؟ چرا که این روش قصر روشی مبتنی بر ذوق و وجود قراین کلام بوده و نیز با سبک و سیاق کلام درارتباط است؛ زیرا گاهی ممکن است ضرورت شعری یا حفظ موسیقی لفظی کلام، موجب تقدیم شود؛ بنابراین با در نظر گرفتن جایگاه قاعده یادشده در علوم اسلامی و تأثیر آن بر فهم درست از متن، شایسته است مطالعه دقیقی درباره مفاد و شرایط بهکارگیری آن صورت گیرد. این مقاله برآن است تا با روش وصفی‌ـ تحلیلی میزان اعتبار و صدق این قاعده را در امهات کتب نحو و بلاغت و تفسیر، مانند الکتاب، مغنی اللبیب، مفتاح العلوم، الإیضاح، الکشاف و ... بررسی کرده، شرایط بهکارگیری آن را از دید منطق زبانی مطالعه کند. به‌نظر می‌رسد بر خلاف رویکرد قالب به قاعده تقدیم و با وجود کاربرد آن در علوم اسلامی، این قاعده در رساندن معنی حصر کلیت ندارد و نمی‌توان از آن به‌طور مطلق استفاده کرد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
بلاغت، تقدیم، تأخیر، حصر، اختصاص، اهتمام.، |
|
| عنوان انگلیسی |
Reviewing the Eloquent Rule "To Make Something Topic While its Main Position is Comment" |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
One of the most important Arabic eloquent rules is a rule which is called, "To make something topic while its main position is comment". On the basis of this rule, if a word in a sentence is transferred from "B" position to "A" position, it will be located in the topic position, socalled, "emphatic/topic". This rule of eloquence is used in such fields as interpretation, jurisprudence, and discourse which plays an important role in forming the reader's understanding of the text. The existence of this rule of eloquence sometimes makes the imagination cross the reader's mind that whenever a word at "B" degree moves toward a position preceding it, immediately the emphatic meaning would be interpreted out of it; but is it truly so? As the shortening way is on the basis of taste and evidence of discourse and is related to the discourse style and register, sometimes it is possible that the poem requirement or maintaining the vocal discourse rhythm make a word topic/emphatic. Therefore, considering the position of the abovementioned rule in the Islamic Sciences and its impact on the right understanding of a text, it is notable for a precise study about its advantages and conditions of use to be done. The article aims at investigating, with a descriptive-analytical method, the amount of validity and truth of this rule in the most significant books on syntax, eloquence, and interpretation such as Al-Kitab, Moghni-Al-Labib, Miftah-Al-Olum, Al-Izah, Al-Koshaf, etc., studying its conditions of use from the linguistic logic's point of view. It seems that, unlike the frame approach toward the emphatic rule, and its use in the Islamic Sciences, this rule is not general in convey the meaning of emphasis and it cannot be used in an absolute manner |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
Eloquence, Topic, Comment, Emphasis, Allocation, Endeavour. |
|
| نویسندگان مقاله |
نصرالله شاملی |
دانشجوی دکتری دانشگاه اصفهان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه اصفهان (Isfahan university)
مرضیه قربان خانی |
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://jalc.sbu.ac.ir/article/view/7775 |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1501/article-1501-461442.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
ادبیات عربی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|