|
پژوهش های دانش زمین، جلد ۳، شماره ۳، صفحات ۰-۰
|
|
|
عنوان فارسی |
محیط رسوبی، ژئوشیمی و چینه نگاری سکانسی سازند جهرم در برش بلداجی، حوضه زاگرس |
|
چکیده فارسی مقاله |
نهشتههای ائوسن سازند جهرم قابل دسترس در برش بلداجی شامل کربناتهای سازند جهرم میباشد که از طریق جاده بلداجی به امامزاده حمزهعلی قابل دسترسی است. قاعده مقطع مورد مطالعه را مارنها و شیلهای سازند پابده تشکیل میدهد، ضخامت برداشت شده از این رسوبات 172 متر میباشد. بر اساس توزیع و گسترش فرامینیفرها و دیگر اجزاء اسکلتی و غیر اسکلتی، 9 میکروفاسیس شناسایی گردیده است. این میکروفاسیسها در یک محیط شلف از نوع حاشیهدار تشکیل گردیده که در سه زیر محیط رسوبی شلف داخلی، شلف میانی و شلف خارجی ته نشست شده است. علاوه بر مطالعات پتروگرافی، از مطالعات ژئوشیمیایی عنصری (Fe, Mn, Na, Sr) و نسبت Sr/Na نیز به منظور تعیین ترکیب کانیشناسی اولیه و مطالعات دیاژنتیکی استفاده شده است. از تجزیه ایزوتوپهای پایدار اکسیژن (δ18O ‰) و کربن (δ13C ‰) جهت تعیین دمای قدیمه این نهشتهها، سیستم دیاژنتیکی باز و بسته (δ18O در مقابل Mn) و روند دیاژنز استفاده شدهاند. این مطالعات حاکی از ترکیب کانی شناسی اولیه آراگونیتی (واقع در دریاهای گرم نواحی نیمه حارهای)، در یک سیستم بسته تا نیمه بسته با تبادل آب به سنگ پایین میباشد. روند دیاژنز در آهکها بر اساس تغییرات ایزوتوپی اکسیژن و کربن یک روند دیاژنز تدفینی با حضور مواد آلی را نشان میدهد. دمای قدیمه محاسبه شده در آهکها (میکرایت) بر اساس سنگینترین ایزوتوپ اکسیژن 18 یعنی دمای اولیه دیاژنتیکی (هنگامی که رسوبات در نزدیک سطح بودهاند، عمق کم تدفین) (معادل PDB ‰67/3-) و ایزوتوپ اکسیژن آب دریای ائوسن معادل‰ 85/0- ، 29 درجه سانتیگراد تعیین گردیده است. با استفاده از مطالعات صحرایی و بررسی تغییرات عمودی رخسارهها در طول توالی سازند جهرم، سطوح اصلی سکانسی و مرز سکانسها و در نتیجه تعداد سکانسهای رسوبی تعیین گردیده است. سازند جهرم در برش بلداجی از 6 سکانس رسوبی درجه سوم (سکانسهای کم عمق شونده به سمت بالا) تشکیل گردیده است. مرز سکانسها از نوع SB2 بوده و مرز سطح حداکثر پیشروی آب دریا (mfs) با رخساره-های عمیق دریا مشخص شده است. بطور کلی سیستم تراکتهایی پیش رونده (TST) عمدتاً شامل رخسارههای مارنی، وکستونی تا پکستونی است که در این سیستم تراکت فرامینیفرهای منفذدار نظیر نومولیتیده و دیسکوسیکلینیده-های بزرگ و پهن یافت میشود. سیستم تراکت HSTعمدتاً از رخسارههای گرینستونی (رخساره سد) همراه با رخسارههای وکستونی- پکستونی تا رودستونی محیط لاگون تشکیل گردیده است که دارای فرامینیفرهایی با پوسته پورسلانوز نظیر آلوئولین، اوربیتولیتس و میلیولید میباشد. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
محیط رسوبی، ژئوشیمی، چینه نگاری سکانسی، ائوسن، حوضه زاگرس.، |
|
عنوان انگلیسی |
|
|
چکیده انگلیسی مقاله |
The Eocene carbonate deposite of the Jahrum Formation in Buldaji section is located in buldaji to Eamam zadeh Hamzeh Ali Road. The base of this section consists of marl and shale of the Pabdeh Formation. The total thickness of this formation is 172m. Based on distribution and different types of foraminifera and other skeletal and non- skeletal grains 9 microfacies were recognized. These microfacies were deposited in a rimmed shelf environment in inner- shelf, mid- shelf and outer- shelf sub- environment. Elemental geochemistry (Fe, Mn, Sr, Na) and Sr/Na were used to understand original carbonate mineralogy and diagenetic systems. δ18O and δ13C analysis were used for paleotempreture determination, open and closed diagenetic system (δ18O versus Mn) and diagenetic trend. This study indicates that Jahrum carbonates were deposited in a shallow warm water sub-tropical environment and original carbonate mineralogy was aragonite. These carbonates were affected by closed to semi-closed diagenetic system with low water/rock interaction. Diagenetic trend in limestones, based on oxygen and carbon isotope variations, shows a burial diagenesis with the presence of organic matter. Temperature calculation based on heaviest oxygen isotope values (-3.67‰ PDB) of micrite and δw of Eocene seawater of - -0.85 SMOW, indicate that very shallow burial temperature was around 29˚C. Based on field observation and variation on vertical facies, main sedimentary sequence, sequence boundries and number of sedimentary sequence were determined. The Jahrum Formation in Buldaji section consists of 6 third-order sequences (shallowing upward sequences). Sequence boundries are type SB2 and maximum flodding surfaces (mfs) were determined based on the deppest facies. In general, TST is each sequence mainly consists of marl, wackestone to packstone facies, which shows abundant perforate foraminifera such as: larg Nummulitidae and discocyclinidea. The high stand system tracts (HST) consist mainly of reefal facies along with lagoonal wackestone, packstone to rudstone facies that contain porcelaneous imperforate foraminifera such as alveoline, orbitolites and milliolid. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
|
|
نویسندگان مقاله |
مینا خطیبی مهر | khatibi mehr اطلاعاتی در مقاله وجود ندارد.
محمد حسین آدابی | mohammad hossein اطلاعاتی در مقاله وجود ندارد.
میر رضا موسوی طسوج | mir reza mousavi tasoj اطلاعاتی در مقاله وجود ندارد.
حسین وزیری مقدم | اطلاعاتی در مقاله وجود ندارد.
عباس صادقی |
|
|
نشانی اینترنتی |
http://esrj.sbu.ac.ir/article/view/2518 |
فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1384/article-1384-460201.pdf |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
علوم پایه |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|