|
|
نقد زبان و ادبیات خارجی، جلد ۵، شماره ۱، صفحات ۰-۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
بازخوانشی از تاریخ: تئاتر عقلانی ادوارد باند، میراث مکتب برشت |
|
| چکیده فارسی مقاله |
هدف از مقاله حاضر شناساندن «تئاتر عقلانی» باند و «شگرد تعرّض» در تئاتر وی، به مثابه واکنش به رخدادهای تئاتری در عصرِ وی و جنبش‌های دهه شصت اروپا است. اما از آنجا که وی متعلق به همان سنتِ انقلابی برتولت برشت در آلمان بوده و یکی از پیروان تئاتر مارکسیستی به شمار می‌رود، بررسی درامِ باند در سایه راهکارهای برشت به این شناخت کمک می‌کند. باند، به همان دلیلی که برشت، زیرساختِ نظریه ارسطویی را در مورد تئاتر دراماتیک بر هم می‌ریزد و در مقابل سبکِ طبیعت‌گرای تئاترِ استانیسلاوسکی قد علم می‌کند، رمانتسیسمِ هشیارِ خود را به خدمتِ دیالکتیکِ برشت می‌گیرد تا موضعی نقّادانه به ساختارِ نمایش‌هایش ببخشد. بخش نخست این مقاله به ماهیتِ فرایند تعلیم ـ یکی از ارکانِ تئاترِ روائی ـ و تاکتیک‌های تأثیرگذار در تئاتر این دو نمایشنامه‌نویس می‌پردازد. بخش دوم مسائلِ مربوط به تعاملِ تاریخ و ادبیّات را از منظرِ این دو بررسی می‌کند. بخش سوم یا گفتمانِ تئاتری باند با شکسپیر، به یکی از محوری‌ترین نمایش‌های باند، به نام بینگو، می‌پردازد و با اشاره به زندگیِ نمایشنامه‌نویس نامدار عصرِ رنسانس (شکسپیر)، چگونگی تلفیق عناصر فرهنگی گذشته و امروز را بررسی می‌کند و بر تعاملِ بین ادبیات و تاریخ صحّه می‌گذارد. بخش چهارم، «تئاتر عقلانی» باند و «شگرد تعرّض» در تئاتر وی را در راستای ویژگی‌های تئاترِ روائی برشت می‌شناساند و اینکه چگونه خلقِ تئاترِ عقلانی پیدایشِ ضدگفتمانی است که با پیش‌فرض‌های دراماتیکی برشت از قبیل فاصله‌گذاری و درگیری احساسی مخاطب در تضاد است. این نوشتار در پایان نتیجه می‌گیرد که «تئاتر عقلانی» ابزاری متعهد برای اصلاحِ جامعه است. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
|
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
This article is intended to present Edward Bond's Rational Theatre and the technique of "agro-effect" as a response to the theatrical revolutions of his age and movements of 1960s Europe. However, as he belongs to the same Brechtian revolutionary tradition in Germany and is considered as one of the followers of Marxist theatre, it is better to examine Bond's drama in the light of Brechtian practice. Bond, like Brecht, squashes the basic principles of Aristotelian dramatic form and stands against the naturalistic style of Stanislavski's theatre, tries to serve Brecht's dialecticism with his conscious romanticism so as to give a more critical view to his dramatic form. Part one of this article deals with the nature of education process-one of the components of epic theatre- and all the effective teqniques in the theatre of these two playwrights. Part Two examines the interrelation between history and literature from the point of view of these two playwrights. Part Three or Bond's theatrical dialogue with Shakespeare endorses the relationship between literature and history, and the dialogue between the cultural icons of the past with those of the contemporary through emphasizing Bingo, one of Bond's most significant plays in which the life of Shakespeare, as a canonical figure in the Renaissance period, is portrayed. Part Four introduces Bond's Rational Theatre and the technique of "agro-effect" through examining some of the features of Brecht's epic theatre in Bond's plays. It also tries to show how the introduction of the Rational Theatre leads to a sort of debate which contradicts Brecht's dramatic presuppositions such as alienation effect (distance) and emotional involvement of the audience. The final section offers a conclusion that Rational Theatre is a committed means to change society. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
بابک اشرفخانی | اشرفخانی
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://clls.sbu.ac.ir/article/view/1322 |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1293/article-1293-459172.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
علوم انسانی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|