|
|
رهیافت‌های سیاسی و بین المللی، جلد ۷، شماره ۱، صفحات ۳۶-۶۴
|
|
|
| عنوان فارسی |
شکل گیری جریانهای فکری رومانتیک در عرصه سیاسی ایران؛ دوره مشروطه تا دهه ۱۳۳۰ |
|
| چکیده فارسی مقاله |
این پژوهش به بررسی «شکلگیری جریانهای فکری رومانتیک در سپهر سیاسی ایران، از دوران مشروطه تا دهه 1330» میپردازد. اهمیت یافتن رومانتیسم، بهعنوان یکی از عوامل تأثیرگذار، در تاریخ معاصر ایران بر تنازع خرد و شاعرانگی-ستایش شور و هیجان و احساس به جای عقل در مواجهه با امور- دامن زد. مشروطیت که قرار بود بزنگاه کاربست عقل و تدبیر خردمندانه در سیاست ایران شود، دست آخر از رومانتیسم سر در آورد که برخی از نمودهای آن را میتوان در رازورزی، باستانگرایی، بازگشت به خویشتن و انقلابیگری مشاهده کرد. رومانتیسم سویههای آرمانشهری سیاست ایران را برجسته ساخت و تفکر منطقی را دچار طردانگاری، حذف و انکار کرد. با شدت گرفتن این موج در ادامه، این روند حتی خطمشی نظام سیاسی قرار گرفت و بسیاری از اقدامات را بر پایه باستانگرایی و بازگشت به خویشتن قرار داد. سؤال اصلی این است که «چه جریانهای رومانتیکی در دوران مشروطه تا دهه 1330 ظهور کرده و چگونه نضج یافتند». فرض مرتبط با این سؤال نیز چنین است که «باب شدن رومانتیسم و به تبع آن رازورزی، باستانگرایی افراطی، انقلابیگری و توجه به احساسات و تمایلات آنی در سپهر سیاسی ایران، سه جریان عمده رومانتیک را در دوره مذکور به وجود آورد: نژادگرایی، هویتاندیشی، سوسیالیسم عرفانی.» |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
|
|
| عنوان انگلیسی |
|
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
محمدرضا تاجیک | mohammad reza
کارشناس ارشد-شهیدبهشتی
حیدر خسروی |
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://piaj.sbu.ac.ir/article/view/16681 |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/848/article-848-453590.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
مقالات |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|