شناخت، جلد ۴، شماره ۲، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی دریدا و گفتمان علوم انسان
چکیده فارسی مقاله هیچ گفتمانی خودبسنده نیست، چراکه بر زمینۀ مفاهیم و اندیشه‌های پیش از خود، بنا شده است. دریدا گفتمان علوم انسانی را میراث‌‌بر مفاهیمی می‌داند که با خود نظام‌های متافیزیکی را حمل می‌کنند. در نظر او ما وقتی متوجه این مهم شدیم که به ساختاربودن ساختار اندیشیدیم. ساختارهای متافیزیکی همواره در‌بر‌گیرندۀ «پیرامونی» هستند که حول یک «مرکز» قوام یافته است و این مرکز جلوی بازی نامتناهی پیرامون را می‌گیرد. دریدا با واسازی تقابل مرکز/ پیرامون، بازی را به گفتمان علوم انسانی باز فرا می‌خواند. مرکز، موقعیت ممتاز خویش را از ساختار می‌گیرد و این مرکززدایی ما را با ناتمامیتی ابدی مواجه می‌سازد که لازمۀ آن سکونت همیشگی‌مان در میانه است. ما همواره با تفسیری از تفسیرها سروکار داریم، نه تفسیری از واقعیت.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله بریکولاژ، مرکز، ساختار، بازی، واسازی،
عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله No discourse is self-sufficient, for it is founded on previous concepts and thoughts. Derrida takes the discourse of the human sciences to be the heir of concepts, which were accompanied by metaphysical systems. Metaphysical structures always include a center, which block the infinite play of surroundings. By deconstructing the opposition center / surroundings, Derrida recalls “play” in the discourse of the human sciences. The center receives its privileged situation through the structure. This decentering encounters us with an eternal non-totalization, which binds us permanent habitation in the midway. We always deal with interpreting interpretations, rather than with interpreting reality.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Bricolage, center, structure, play, deconstruction
نویسندگان مقاله حسن فتح زاده |


نشانی اینترنتی http://kj.sbu.ac.ir/article/view/2295
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/927/article-927-444278.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده تاریخ فلسفه
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات