شناخت، جلد ۵، شماره ۲، صفحات ۰-۰

عنوان فارسی زمان بندی محاورات افلاطون و جایگاه زمانی رسالۀ کراتیلوس
چکیده فارسی مقاله فعالیت فلسفی افلاطون که در قالب نامه و محاوره به دست ما رسیده است، دس تکم پنجاه سال به طول انجامید. بدیهی است جریان تفکر انسانی با تغییر شرایط حیاتی همواره متحول م یشود و اگر قرار باشد حاصل این تحول در نمایشی پنجاه ساله نظاره شود، نباید تغییر رویکردها و تفاوت نگرش ها از نگاه محقق مخفی بماند. زمان بندی آثار افلاطون و تعیین تعلق هر یک از آنها به دور های خاص، به محقق کمک می کند هر چه بهتر ارزش مفاهیم و نظریات فلسفی ارائه شده در فلسفۀ او را به نسبت کل حیات فکری او دریابد. به طور کلی این تصور غالب است که افلاطون ابتدا تنها میراث فضیلت سقراط را به نمایش می کشد، اما بعدها بیشتر در پی اظهار عقاید محصل خود بر م یآید و در پایان راه گویی به حکم پختگی، و البته محافظ هکاری، در نقد و تعدیل آراء پیشین خویش م یکوشد. در این جستار ضمن ارایه تمهیدی درباره این سه دوره متفاوت فکری، اشار های به تعلق هر رساله به دوره خاص خود م یکنیم. سپس پرمناقش هترین رساله افلاطون از این حیث، یعنی رساله کراتیلوس را به بحث م یگذاریم. این بحث که مستند به شواهد و نظایر تاریخی، متنی و منطقی است، آنگاه اهمیت خود را آشکار می سازد که به تفاوت خوانش این رساله بر حسب تفاوت جایگاه زمانی آن پی برده باشیم.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله افلاطون، محاورات، کراتیلوس، لوگوس، دور هبندی محاورات،

عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله Plato’s philosophical activities lasted for fifty years. Obviously, the stream of human thought is constantly modified by the change in life conditions, and if it is supposed that the outcome of this evolution is to be discerned in a 50-year performance, a change of approaches and diversity of perspectives should not escape the thorough exploration of the keen researcher. The chronological classification of Plato's works helps us to comprehend better the concepts and philosophical theories provided in his philosophy. There is a common belief that Plato, who first just tried to sketch Socrates’ legacy of virtue in his demise, in second optimistically started to confess his own verdict regarding value and knowledge, and reconsidered his own initial opinions in the way which Socrates’ leading role disappears in his works. In this paper, by presenting tacitly the three different periods, we will, in short, note how each work belongs to its own period. We find Cratylus the most problematic work in this regard. In order to solve its problem, we have recourse to some historical, textual cites and equalities, and some logical arguments based on them. In addition to preparing much information about the dialogue, the importance of our discussion will come out most when we could perceive how different periods makes the importance of our discussion ke our reading different.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله امیدرضا جانباز | omid reza



نشانی اینترنتی http://kj.sbu.ac.ir/article/view/2311
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/927/article-927-444266.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده تاریخ فلسفه
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات