|
|
شناخت، جلد ۸، شماره ۲، صفحات ۱۸۵-۲۰۲
|
|
|
| عنوان فارسی |
جایگاه سبک مدیتیشن در نگارش تأملات دکارت |
|
| چکیده فارسی مقاله |
«مناظره» سنت غالب و رایج در نگارش آثار فلسفی از سده‌های میانه تا روزگار دکارت بود و دکارت با به‌کارگیری »مدیتیشن» در نگارش تأملات، سبکی بدیع در فلسفه‌ورزی عرضه داشت. این سبک که نخستین بار مارکوس اورلیوس رواقی آن را به‌کار بسته بود، در اصل، ویژه متون دینی ـ اخلاقی بوده و از آن برای ایجاد حالت توبه نسبت به گذشته و در مرحله بعد، نهادینه‌سازی تربیتی تازه در مخاطب بهره می‌گرفته‌اند. دکارت نخستین کسی است که در سده هفدهم، به‌‌قصد وضع معنای تازه‌ای از فلسفه‌ورزی و تربیت نسل جدیدی از اهل فلسفه، در اصلی‌ترین اثر فلسفی خود، تأملات در فلسفه اولی از این سبک بهره می‌برد. او نخست، می‌کوشد با بهره‌مندی از شکاکیت فراگیر در آن دوران، ذهن خواننده را از همه آن‌چه تا آن روزگار درست می‌دانسته، بپیراید. دوم، از روش ترکیب که در آن روزگار در همۀ متون فلسفی رایج بود و تنها بر اساس حافظه شکل گرفته بود، فاصله می‌گیرد و با الگوگیری از ریاضیات و هندسه، روش شهودمحور تحلیل را در نگارش به سبک مدیتیشن، اساس کار خود قرار می‌دهد. او با این کار بستر را برای شهود حقایق فلسفی در ذهن خوانندگان چنان فراهم می‌آورد که پس از خواندن تأملات شش‌گانه، انسان‌هایی تازه با ذهنیتی تازه نسبت به انسان، خدا و جهان تربیت شده باشند. به دیگر سخن، او از حکمت نظری رایج به‌سوی حکمتی عملی حرکت می‌کند. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
مدیتیشن، تحلیل، ترکیب، شک، شهود، حافظه، استنتاج، تربیت، |
|
| عنوان انگلیسی |
|
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
سید مصطفی شهرآیینی | seyed mostafa
دانش آموخته کارشناسی ارشد فلسفه، دانشگاه شهید بهشتی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شهید بهشتی (Shahid beheshti university)
مریم غازی |
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://kj.sbu.ac.ir/article/view/18185 |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/927/article-927-444209.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
مقالات |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|