روانشناسی کاربردی، جلد ۸، شماره ۴، صفحات ۰-۰

عنوان فارسی مؤلفه‌های موثر در درمان کودکان دچار درخودماندگی از منظر والدین
چکیده فارسی مقاله چکیده هدف: هدف این مطالعه تعیین عوامل مؤثر در درمان درخودماندگی از منظر والدین بود. روش: روش مطالعه از نوع کیفی و جامعه آماری، والدین 150 کودک دچار درخودماندگی دو مرکز ساماندهی درمان و توانبخشی اختلالات اتیستیک-تهران اتیسم و به­آرا در سنین دو تا هشت سال در زمان اجرای پژوهش بود. نمونه­گیری به صورت در دسترس تا جایی ادامه یافت که داده جدیدی اضافه نشود و به اشباع برسد و اشباع مورد نظر با انتخاب 30 والد (28 مادر و 2 پدر) اتفاق افتاد. برای گردآوری اطلاعات از شیوه مصاحبه نیمه­ساختاریافته استفاده و داده­ها با شیوه تحلیل محتوا تحلیل شد. یافته­ها: پس از تحلیل، یازده عامل به دست آمد که به ترتیب شامل والد-کودک، محیط خانواده، عامل­های ثابت، ویژگی شخصیتی، ژنتیک، درمان، ویژگی کودک، دانش خانواده درباره درخودماندگی، والد-والد، آسیب­شناسی روانی و عوامل فراخانواده بود . نتیجه­گیری: از میان عامل­های مطرح شده، عامل­های ثابت، و همچنین ویژگی­های کودک و درمان، قابل دستکاری در برنامه­های درمانی والد محور نیستند و باید به­عنوان متغیرهای همتاسازی گروه­های مقایسه در نظر گرفته شوند. سایر عامل­ها در طراحی برنامه­های خانواده محور باید مد نظر قرار گیرد
کلیدواژه‌های فارسی مقاله درخودماندگی، درمان‌، عامل، والدین،

عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله صنم باقریان خسروشاهی | bagharian khorooshahi
دانشگاه شهید بهشتی،
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شهید بهشتی (Shahid beheshti university)

حمیدرضا پوراعتماد |
دانشگاه شهید بهشتی،
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شهید بهشتی (Shahid beheshti university)

جلیل فتح آبادی |



نشانی اینترنتی http://apsy.sbu.ac.ir/article/view/4647
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/863/article-863-443806.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقالات
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات