روانشناسی کاربردی، جلد ۹، شماره ۴، صفحات ۷۳-۸۹
عنوان فارسی اثربخشی درمان خاطره‌پردازی مثبت‌نگر بر خوش‌بینی زنان سالمند
چکیده فارسی مقاله هدف : هدف پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی درمان خاطره‌پردازی مثبت‌نگر بر افزایش خوش‌بینی سالمندان بود. روش : روش پژوهش شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون، گروه گواه و پیگیری و جامعه آماری 82 زن سالمند ساکن خانه سالمندان مهربان شهر تهران بود که 27 نفر آن‌ها شرایط ورود به پژوهش را داشتند که در نهایت از میان آن‌ها به‌صورت در دسترس 10 زن به‌عنوان گروه آزمایشی و 11 زن به‌عنوان گروه گواه انتخاب شد. ابزار پژوهش آزمون جهت‌گیری زندگی شیبر و کارور (1985)، آزمون معاینه مختصر وضعیت‌شناختی فولستاین و می‌هاق 1975 و برنامه درمانی خاطره‌پردازی مثبت‌نگر وسترهوف، بوهلمیجر و وبستر (2010) بود که به‌مدت هشت جلسه یک ساعته هفته‌ای دو جلسه در مورد گروه آزمایش اجرا و داده‌ها با روش آماری تحلیل واریانس آمیخته تحلیل شد. یافته‌ها : نتایج نشان داد درمان خاطره‌پردازی مثبت‌نگر خوش‌بینی رنان سالمند را افزایش داده (4/3=F، 044/0>P) و این افزایش در مرحله پیگیری پایدار مانده و نمره‌های خوش‌بینی در مرحله پس‌آزمون در مقایسه با مرحله پیگیری تفاوت معنی‌دار نکرده است (09/2=F، 68/0>P). نتیجه‌گیری : بر اساس یافته‌های این پژوهش می‌توان بر ضرورت کاربرد درمان خاطره‌پردازی مثبت‌نگر در جهت افزایش احساسات مثبت و خوش‌بینی در سالمندان تاکید کرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله خوش‌بینی، خاطره‌پردازی، سالمندی، مثبت‌نگر،
عنوان انگلیسی Investigating the effectiveness of positive reminiscence therapy on improvement of elderlies optimism
چکیده انگلیسی مقاله Aim: The intervention has been done by the aim of investigating the effectiveness of positive reminiscence therapy on the improvement of their optimism. Method: The study design was semi experimental pre test _post test with control group. The statistical method was mixed ANOVAs analysis. The population were women of 60 and over in Tehran’s nursing homes that after investigating iterance criteria, 27 person were chosen that finally from which; 10 women were selected as experimental group and 11 women were chosen as control group from residents in Tehran’s Mehraban nursing home. The experimental group received 8 sessions of positive reminiscence intervention. Pre test-Post test; life orientation test (LOT), were done on first session, 8th session and follow up in both groups. Results: The results indicated that positive reminiscence therapy was significantly effective on improving optimism among elderly on experimental group. Conclusion: Based on the findings, the necessity of using positive reminiscence therapy for enhancing positive emotions in the elderly was emphasized
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله elderly- optimism- positive reminiscence therapy
نویسندگان مقاله مرضیه حمزه زاده قلعه جوقی | hamzehzadeh ghalejooghi
دانشگاه علامه طباطبایی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علامه طباطبایی (Allameh tabatabaii university)

محمود گلزاری |
دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی (University of social welfare and rehabilitation sciences)

مهشید فروغان |
دانشگاه علامه طباطبایی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علامه طباطبایی (Allameh tabatabaii university)

وحید مشکی |


نشانی اینترنتی http://apsy.sbu.ac.ir/article/view/4429
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/863/article-863-443781.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقالات
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات