|
|
روانشناسی کاربردی، جلد ۹، شماره ۴، صفحات ۱-۱۷
|
|
|
| عنوان فارسی |
اثربخشی مقابله درمانگری مادران بر مشکلات عاطفی–رفتاری و رفتار جامعهپسند کودکان |
|
| چکیده فارسی مقاله |
هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی برنامه مقابله درمانگری مادران بر مشکلات عاطفی-رفتاری و رفتار جامعهپسند کودکان 3 تا 6 ساله‌شان بود. روش : روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری شش ماهه و جامعه آماری 769 کودک در مهدکودکهای خصوصی بهاران، شایستگان، گل‌های امید، مادر و فرشته زیر نظر سازمان بهزیستی شهر شاهین‌دژ در پاییز 1393-1392 بود. از میان آنها 60 کودک که دارای ملاک‌های مشکلات عاطفی-رفتاری بودند به‌روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌تصادف در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه مشکلات عاطفی-رفتاری کودکان گودمن (2001) و 12 جلسه مداخله مبتنی بر مقابله درمانگری آقایوسفی (1380) بود که هفتهای سه بار، هرجلسه 90 دقیقه در مورد مادران اجرا شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که مقابله درمانگری میانگین نمرههای مشکلات عاطفی-رفتاری کودکان گروه آزمایش را کاهش (91/495 = F، 001/ 0 P < ) و میانگین نمرههای رفتار جامعهپسند آنها را افزایش (44/131 = F ، 0001/0P < ) و نتیجه درمان در مرحله پیگیری پایدار مانده است (945/0 = F ، 0001/0P < ). نتیجه‌گیری: میتوان برنامه مقابله درمانگری را روش موثری دانست که با بهبود مهارت‌های مقابلهای و کاهش تنیدگی والدین و مربیان، منجر به کاهش مشکلات عاطفی-رفتاری و نیز بهبود رفتار جامعه‌پسندکودکان شود. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
جامعهپسند، رفتاری، عاطفی، کودکان، مقابله درمانگری، |
|
| عنوان انگلیسی |
Effectiveness of the coping therapy in reducing behavioral- emotional problems and improvement of prosocial behavior of children |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Aim: Involvement of parents in coping therapy designed to help to their children. This can reduce these negative outcomes. The aim of present study was to examine the efficacy of coping therapy in reducing Behavioral- Emotional problems and improvement of proscoial behavior in children. Method:. This study was carried out as semi experimental and pretest posttest and a follow up doing with a comparision group. The sampling was made using in available method. First 5 kindergartens was chosen from which 60 individual was selected. At the end, two groups of children randomly selected and the mothers were also randomly assigned to two groups of experiment(31) and comparison(29) group. The experimental group had 12 intervention sessions of coping therapy. The comparison group had no intervention. At the end of treatment, a post test was taken from both groups. And repeated after six months later. They completed the Strenghts and difficulties questionnaire (Goodman, 1994). Quantative data were analyzed using pretest-posttest, correlation coefficient, and multiple analyses. Results: Results indicated that after intervention :children in the experimental group showed lower level of Behavioral- Emotional problems, as compared to mothers in control group. Children of mothers in experimental group showed higher levels of prosocial behavior than children of mothers in control group. Conclusion: Coping Therapy is effective method in Reducing Behavioral- Emotional problems and improvement of prosocial behavior in children. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
مریم روشن |
دانشگاه پیام نور
علی رضا اقایوسفی |
دانشگاه پیام نور
احمد علی پور |
دانشگاه پیام نور
اکبر رضایی |
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://apsy.sbu.ac.ir/article/view/5094 |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/863/article-863-443777.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
مقالات |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|