روانشناسی کاربردی، جلد ۱۰، شماره ۴، صفحات ۵۲۳-۵۴۲

عنوان فارسی نقش میانجی‌گر دشواری‌های بین‌فردی در رابطه بین اجتناب تجربی با افسردگی و اضطراب
چکیده فارسی مقاله چکیده هدف: هدف پژوهش تعیین نقش میانجی­گر دشواری­های بین‌فردی در رابطه بین ابعاد اجتناب تجربی با افسردگی و اضطراب بود. روش: روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری تمامی ساکنان مرد و زن منطقه 7 شهر کرج در سال 1395 به­تعداد 124688 نفر بود. از میان فهرست پارک­ها با روش نمونه­برداری تصادفی، پارک­ الغدیر، آزادی و گل نرگس انتخاب و حجم نمونه در پژوهش‌های الگویابی معادله­های ساختاری، بر اساس پیشنهاد گاداگنولی و ولیسر (1998)، 300 نفر برآورد و از میان داوطلبانی انتخاب شد؛ که شرایط ورود به پژوهش را داشتند. ابزار پژوهش پرسشنامه اجتناب تجربی گامز، چمیلسکی، کتوو، راجرو و واتسون (2011)، مقیاس دشواری­های بین­فردی-47 پیلکونیس، کیم، پرویتی و بارخام (1996)، پرسشنامه افسردگی بک، اِستیر و براون 1996 و پرسشنامه اضطراب بک، اِپستین، براون و اِستین (1988) بود. فاصله مهلنوبایس نشان داد داده­های هیچ­یک از آزمودنی­ها پرت نیست. پس از حذف 50 پرسشنامه مخدوش، داده­های 250 نفر تحلیل شد. یافته­ها: نتایج نشان داد ضرایب مسیر غیرمستقیم بین مؤلفه­های اجتناب رفتاری (151/0=β، 016/0=P)، حواس‌پرتی/فرونشانی (151/0=β، 021/0=P)، پریشانی ناسازگار (270/0=β، 001/0=P) و تحمل پریشانی (161/0=β، 005/0=P) با افسردگی و اضطراب معنادار است. نتیجه­گیری: دشواری­های بین­فردی از راهبرد اجتناب از برخی افکار، خاطره­ها و فعالیت‌ها ناشی می­شود که در درازمدت به افسردگی و اضطراب منتهی می­شود. از سوی دیگر دشواری­های بین‌فردی ممکن است بر پاسخ افراد افسرده و مضطرب به درمان تاثیرگذار باشد، از این‌رو، برای پیشگیری اولیه آموزش نحوه مقابله با اجتناب تجربی در مراحل رشد به اولیاء، مربیان و تمرکز بر آن در درمان ضروری به­نظر می­رسد. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اجتناب تجربی، اضطراب، افسردگی، دشواری‌های بین‌فردی،

عنوان انگلیسی The mediating role of interpersonal problems in the relationship between experiential avoidance and psychological distress
چکیده انگلیسی مقاله Aim: The aim of this study was to determine the mediating role of interpersonal problems in the relationship between experiential avoidance and psychological distress (depression and anxiety). Method: The study design was dyscriptive correlational type and statistic population of study consisted of all residents of Karaj city seven region with the quantity of 124688 in 2016. With randomized sampling Alghadir, Azadi and Gole Narges parks and finally 300 people who were eligible to enter the study were selected. The tool study consisted of multidimensional experiential avoidance questionnaire by Gámez, Chmielewski, Kotov, Ruggero & Watson (2011), interpersonal difficulties scale-47 by Pilkonis, Kim, Proietti & Barkham (1996), Beck depression scale by Beck, Steer & Brown (1996) and Beck anxiety scale by Beck, Epstein, Brown & Steer (1988). After 90 questionnaires were excluded of the research process because of the distortion, structural equation modeling was used to analyze the data of 250 subjects. Results: Indirect path coefficients between behavioral avoidance (β= 0.151, P 0.016), distraction/suppression (β= 0.151, P 0.021), distress aversion (β= 0.270, P 0.001), distress endurance (β= 0.161, P 0.005) components with psychological distress were significant. Conclusion: Interpersonal difficulty arises from strategy, characterized by avoidance of some thoughts, memories and activities and is followed by depression and anxiety in long term. Interpersonal problems may affect respond to treatment in people with depression and anxiety, therefore the focus on experiential avoidance seems necessary.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله رویا آفتاب |



نشانی اینترنتی http://apsy.sbu.ac.ir/article/view/14580
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/863/article-863-443753.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقالات
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات