|
خانواده پژوهی، جلد ۶، شماره ۴، صفحات ۰-۰
|
|
|
عنوان فارسی |
نقش الگوهای ارتباطی خانواده در همدلی و خویشتنداری فرزندان |
|
چکیده فارسی مقاله |
هدف پژوهش حاضر بررسی نقش پیشبینی کنندگی ابعاد گفتوشنود و همنوایی الگوهای ارتباطی خانواده بر همدلی و خویشتنداری فرزندان به عنوان شاخصهای هوش هیجانی می-باشد. گروه نمونه پژوهش را 348 دانشآموز دختر و پسر پایههای سوم تا پنجم ابتدایی تشکیل می-دهند. مقیاس همدلی (ایزنبرگ و همکاران، 1991)، نسخه ب ابزار الگوهای ارتباطی خانواده (فیتزپاتریک و ریچی، 1994) و مقیاس خویشتنداری (کندال و ویلکاکس، 1979) مورد استفاده قرار گرفتند این مقیاسها به ترتیب توسط کودک، مادر و آموزگار تکمیل شدند. نتایج تحلیل عاملی، همبستگی گویه با نمره کل و آلفای کرونباخ، روایی و پایایی مطلوبی برای مقیاسهای مذکور گزارش کردهاند. یافته-های پژوهش نشان میدهند که گفتوشنود خانواده پیشبینیکننده مثبت و همنوایی، پیش-بینیکننده منفی هر دو بعد همدلی و خویشتنداری میباشند. در مقیاس همدلی، دختران نسبت به پسران و پایههای چهارم و پنجم نسبت به پایه سوم نمرات بالاتری داشتند. در حالیکه در مقیاس خویشتنداری جنسیت و پایه کلاسی نقش معناداری نداشتند. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
گفتوشنود، همنوایی، همدلی، خویشتنداری.، |
|
عنوان انگلیسی |
|
|
چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
|
|
نویسندگان مقاله |
مهدی رحیمی | دانشگاه شیراز سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شیراز (Shiraz university)
فریده یوسفی |
|
|
نشانی اینترنتی |
http://jfr.sbu.ac.ir/article/view/128 |
فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/789/article-789-443534.pdf |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
علمی - پژوهشی |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|