|
خانواده پژوهی، جلد ۱۲، شماره ۴، صفحات ۵۹۳-۶۱۲
|
|
|
عنوان فارسی |
اثربخشی آموزش مبتنی بر مثبتاندیشی بر فرایند خانواده و بهزیستی ذهنی زنان سرپرست خانوار |
|
چکیده فارسی مقاله |
مطالعه حاضر، با هدف بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر مثبت اندیشی در ارتقای فرآیندهای خانواده و بهزیستی ذهنی زنان سرپرست خانوار انجام پذیرفت. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح تحقیق پیشآزمون ـ پسآزمون با گروه کنترل بود و جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان سرپرست خانوار شهر چهارباغ استان البرز تشکیل می دادند که حداقل یک فرزند محصل در دوره ابتدایی داشتند. نمونه مورد مطالعه شامل 50 نفر از این جامعه بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه 25 نفری (آزمایش و کنترل) قرار گرفتند. اعضای هر دو گروه نسبت به تکمیل مقیاس خودگزارشی فرآیند خانواده و پرسشنامه بهزیستی ذهنی اقدام نمودند. سپس، هشت جلسه دوساعته مداخله آموزشی مثبت اندیشی برای گروه آزمایش برگزار شد و پس از آن، هر دو گروه مجدداً ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از روش تحلیل کواریانس تحلیل گردید. یافته ها نشان داد که آموزش مهارتهای مثبتاندیشی به صورت معناداری موجب ارتقای فرآیند خانواده در اعضای گروه آزمایش شده، اما در میانگین نمرات بهزیستی ذهنی آنها تفاوت معناداری ایجاد نشده است. بنابراین، می توان گفت که بسته آموزش مثبت اندیشی قابلیت بهبود عملکرد خانواده در خانواده های تحت سرپرستی مادر را دارد، اما افزایش بهزیستی ذهنی در این گروه آسیب پذیر، مستلزم غنی سازی برنامه مداخله ای و انجام پژوهش های جامع تر است. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
خانواده- روانشناسی مثبت گرا- رضایت از زندگی- سلامت روان، |
|
عنوان انگلیسی |
Efficacy of Positive Thinking Training on the Family Process and Subjective Wellbeing of Female Heads of Household |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
The present study was designed to investigate the efficacy of positive thinking training on family process and subjective wellbeing of female heads of household. The method was a semi-experimental with pretest-posttest and control group; and the study population included all female heads of household residing in Chaharbagh, Alborz province, who have at least one primary school-kid. Using available sampling method, 50 women were selected among school-students’ mothers, and were randomly assigned into two equal groups of experimental and control groups. Both groups filled Self-Report Family Process Scale (SFPS) and Subjective Wellbeing Questionnaire (SWQ). The experimental group received positive thinking training for eight 2-hours-sessions. Then, all participants were assessed again as the posttest. The data were analyzed by covariance analysis method. Findings showed that after the intervention family process scores of experimental group had been significantly improved, while subjective wellbeing scores had not significantly enhanced. Therefore, it can be told that the present program was effective in increasing the family process, though it went ineffective in improving subjective wellbeing in these irritable individuals. Thus, altering and enriching the program and conducting further investigations seems necessary. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
family,positive psychology,life satisfaction,mental health |
|
نویسندگان مقاله |
محمد خدایاری فرد | دانشگاه تهران سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)
سعید زندی | استادیار گروه روان شناسی تربیتی و مشاوره، دانشگاه تهران سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)
منصوره حاج حسینی | استاد گروه آموزش و پرورش کودکان استثنایی، دانشگاه تهران سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)
باقر غباری بناب | ghobari bonab
|
|
نشانی اینترنتی |
http://jfr.sbu.ac.ir/article/view/11686 |
فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/789/article-789-443350.pdf |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
علمی - پژوهشی |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|