اقتصاد و الگو سازی ( اقتصاد سابق)، جلد ۳، شماره ۲، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی اندازه‌گیری فقر (نسبی) در ایران با استفاده از منطق فازی
چکیده فارسی مقاله چکیده برای اندازه‌گیری فقر و تمایز فقیر از غیر فقیر، معمولاً از شاخص‌های سن، خط فقر، نسبت فقرا و شکاف فقر استفاده می­شود. اگر چه این شاخص‌ها مفید می­باشند اما با به کارگیری منطق فازی و ترکیب آن با روش‌های فوق می­توان به دقت اندازه‌گیری شاخص‌ها افزود. برای مثال، براساس روش خط فقر، اگر درآمد فردی کمی بالاتر از خط فقر باشد، غیر فقیر و کمی پایین­تر از خط فقر باشد، فقیر محسوب می‌شود. در مورد سایر شاخص­ها نیز وضعیت مشابه­ای وجود دارد. استفاده از روش منطق فازی می­تواند باعث رفع این مشکل گردد. در این مقاله با معرفی شاخص­های مختلف و با بازتعریف این شاخص­ها در چارچوب منطق فازی، اندازه‌گیری فقر در ایران در سال­­های 76، 82 و 1388 انجام شده است. نتایج با حالت متداول نیز مقایسه شده است. این مقایسه نشان می­دهد، روش‌های اندازه‌گیری فقر با استفاده از چارچوب منطق فازی، نشان از تعریف دقیق­تر و همچنین گسترده­تر فقر نسبت به روش­های متداول دارد. نتایج حاصل ازدو دیدگاه متداول و منطق فازی حکایت از آن دارد شاخص‌های فقر در سال 1376 نسبت به سال 1382 بالاتر هستند و فقر در سال 1382 نسبت به 1376 کاهش یافته است، ولی شاخص‌های مذکور (هم به روش متداول و هم روش فازی) در سال 1388مجدداً افزایش داشته­اند. فقر در مناطق روستایی با استفاده از هر دو دیدگاه در تمامی سال­های مورد بررسی، بیشتر از مناطق شهری است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله اندازه‌گیری فقر و نابرابری، منطق فازی، شاخص فقر فازی سن،
عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمدحسین پورکاظمی | mohammad hossein
دانشجوی دکتری دانشگاه پیام نور و مدرس دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی (Grand ayatollah borujerdi university)

داریوش حسنوند |


نشانی اینترنتی http://ecomj.sbu.ac.ir/article/view/9678
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/597/article-597-442771.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقالات
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات