|
|
آینه معرفت، جلد ۱۳، شماره ۲، صفحات ۰-۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
نقد موضع غزالی در باره صوفیه |
|
| چکیده فارسی مقاله |
غزالی در سیر حقیقت‌طلبی خویش پس از کلام، فلسفه و باطنیه به طریقه صوفیه روی میآورد. وی مرتبه صوفیان را تا جایی ارتقا میدهد که عقل توان درک آن را ندارد و همه حرکات و سکنات آنان را مقتبس از نور نبوت می‌‌داند. از این رو، برخلاف متکلمان، فلاسفه و باطنیه، انتقاد مهمی‌‌را متوجه آنان نمیکند. البته او خود در رتبه عارفان بزرگ قرار نمیگیرد و فاقد بسیاری از تجارب ایشان است. آثار عرفانی او نیز بسیار ضعیف تر از عرفای دیگر است. هر چند تربیتی صوفیانه داشته و در محیطی صوفیانه پرورش یافته ولی وجود پیر و مرشد که به اذعان خود او از لوازم سیر و سلوک عارفانه است در زندگی‌اش گزارش نشده است. وجود چنین گرایش‌ها و عواملی صوفی دانستن غزالی را دچار شک و تردید میکند. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
، غزالی، عقل، صوفیه، عارف، سیر و سلوک.، |
|
| عنوان انگلیسی |
|
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
اصغر واعظی |
کارشناس ارشد کلام تطبیقی
موسی صیفی هزاری | seifi hazari
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://jipt.sbu.ac.ir/article/view/9563 |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/569/article-569-442530.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
علمی - پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|