فیزیولوژی ورزشی و فعالیت بدنی، جلد ۵، شماره ۱، صفحات ۰-۰

عنوان فارسی مقایسه تأثیر کوتاه مدت مصرف کافئین با ایبوپروفن بر حداکثر تکرار و شاخص‌های درک فشار و درد در فعالیت‌های قدرتی در مردان ورزشکار
چکیده فارسی مقاله هدف: در پژوهش حاضر تأثیر مصرف کوتاه مدت کافئین و ایبوپروفن بر شاخص‌های درک درد (PPI)، درک فشار (RPE)، حداکثر تعداد تکرار (RM) و ضربان قلب (HR) در تمرینات قدرتی مقایسه شد. روش شناسی: برای این منظور، در یک تحقیق دوسویه‌کور، 15 مرد دانشگاهی (سن: 2±26 سال) شرکت کردند. هر جلسه تمرینی شامل چهار حرکت خم کردن آرنج، پرس سینه، خم کردن زانو و بازکردن زانو بود. آزمودنی‌ها در سه جلسه تمرینی مجزا یک ساعت پس از مصرف کافئین(6 میلی‌گرم ‌بر کیلوگرم)، ایبوپروفن(400 میلی‌گرم) و یا دارونما به انجام تمرین پرداختند و در این تمرین آزمودنی‌ها از هر حرکت سه دوره با شدت 12 تکرار بیشینه انجام دادند و در پایان هر دور تمرینی و نیز پس از پایان هر حرکت تمرینی، میزان RPE، PPI با استفاده از مقیاس های مربوطه و RM و HR اثبت شد. داده‌های جمع آوری شده با روش آماری تحلیل واریانس(ANOVA) با اندازه‌گیری‌های مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: نتایج نشان داد که مصرف کافئین در مقایسه با دارونما و ایبوپروفن باعث افزایش معنی‌دار در HR (باز کردن زانو و پرس سینه)، RM (درتمام حرکات) شد و از طرفی کاهش معنی‌دار RPE (خم کردن آرنج، پرس‌سینه، خم‌کردن زانو) و PPI(خم‌کردن آرنج، پرس‌سینه، خم‌کردن زانو) را سبب شد(05/0>P). ایبوپروفن نیز تنها باعث افزایش میزان PPI در حرکت بازکردن زانو شد(05/0>P) و در دیگر حرکات تأثیر معنی‌داری نداشت (05/0>P). بحث و نتیجه گیری: در نتیجه، مصرف کوتاه مدت کافئین عملکرد تمرینی را به طور معنی‌داری بهبود می‌بخشد، اما ایبوپروفن چنین اثری ندارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله کافئین، ایبوپروفن، درک فشار، درک درد، تعداد تکرار،

عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله Purpose: This study compared independent effects of caffeine and Ibuprofen on perceived exertion (RPE), perceived pain index (PPI), maximum repetitions (RM) and heart rate (HR) during resistance training bouts. Method: Fifteen male students (Age: 26±2 yr.) participated in a double-blind study with three independent, counterbalanced sessions where in Ibuprofen (400 mg), caffeine (6 mg.kg-1), or matched placebo were ingested 1 hour before exercise, and RPE, PPI, RM and HR (per set) were recorded in individuals, predetermined, 12-repetition maximum for leg extensions (LE), leg flexion (LF), bench press (BP) and arm flexion (AF). Analyses of variance (ANOVA) with repeated measures were used for between-trial comparisons. Results: Caffeine resulted in significantly greater (p < 0.05) HR (LE and BP) and RM (LE, LF, BP, AF) and resulted in significantly lower (p < 0.05) RPE (LF, BP, AF) and PPI (LF, BP, AF) compared with Ibuprofen and placebo. Ibuprofen resulted just in significantly higher PPI in LE(p < 0.05). Conclusion: this study demonstrates that caffeine significantly enhanced resistance training performance, whereas Ibuprofen did not. Athletes may improve their resistance training performance by acute ingestion of caffeine.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله وحید ساری صرآف | vahid sari صرآف
داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺒﺮﯾﺰ

رامین امیر ساسان | ramin amir sasan
داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺒﺮﯾﺰ

سعید نیکو خصلت | saeed nikoo خصلت
داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺒﺮﯾﺰ

حجت اله برقبانی | hojat allah barghbani
داﻧﺸﮕﺎه ﺗﺒﺮﯾﺰ


نشانی اینترنتی http://scj.sbu.ac.ir/index.php/joeppa/article/view/3100
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1032/article-1032-380970.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقالات
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات