|
فیزیولوژی ورزشی و فعالیت بدنی، جلد ۶، شماره ۱، صفحات ۰-۰
|
|
|
عنوان فارسی |
تاثیر سن بر پاسخ غلظت سرمی ویسفاتین ومقاومت به انسولین به یک جلسه فعالیت استقامتی |
|
چکیده فارسی مقاله |
هدف: هدف از این تحقیق بررسی تاثیر سن بر پاسخ سرمی ویسفاتین و مقاومت به انسولین به یک جلسه فعالیت استقامتی بود. روش شناسی: چهل و پنج آزمودنی مرد به سه گروه سنی 15 نفری جوان (20- 30 سال. 9/22BMI:)، میانسال (40-50 سال،9/25:BMI) و مسن (60-70 سال، 4/26:BMI) تقسیم شدند. آزمودنیها در همه گروهها ، پس از تعیین حداکثر اکسیژن مصرفی، 30 دقیقه فعالیت را با شدت 60 درصد توان هوازی خود بر روی دوچرخه انجام دادند و متعاقب آن 30 دقیقه ریکاوری غیر فعال داشتند. سه نمونه خونی قبل از فعالیت، بلافاصله بعد از فعالیت و نیز پس از 30 دقیقه گرفته شد و برای اندازهگیری گلوکز، انسولین، اینترلوکین-6 ویسفاتین آنالیز شدند. مقاومت به انسولین نیز با استفاده از غلظت گلوکز و انسولین محاسبه گردید. جهت بررسی اثر سن بر پاسخ فاکتورهای مختلف از آنوای یک راهه مستقل استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که بین پاسخ سرمی ویسفاتین به فعالیت حاد استقامتی در گروهای سنی تفاوت معنیداری وجود دارد (001/0 =P) در حالی که تاثیر سن بر پاسخ گلوکز، انسولین، اینترلوکین -6 و شاخص مقاومت به انسولین به فعالیت معنی دار نبود (05/0P). بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق سن عامل موثری بر پاسخ سرمی ویسفاتین به فعالیت حاد استقامتی میباشد، و اینکه ویسفاتین در کاهش مقاومت به انسولین نقش ندارد بلکه احتمالا از طریق مسیرهای دیگری در تعادل انرژی نقش دارد. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
ویسفاتین، فعالیت حاد استقامتی، اینترلوکین-6، NAMPT، سن، |
|
عنوان انگلیسی |
|
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Purpose: The purpose of this study was to investigate the effects of age on the responses of serum visfatin and insulin resistance index to a single session of endurance exercise. Methods: For this reason, 45 male subjects were allocated to three age groups (n=15) of young (20-30 yr,BMI:22.9), middle-aged (40-50 yr,BMI:25.9) and old (60-70 yr,BMI:26.4). After determining the maximal oxygen consumption (Vo2max), all subjects performed an exercise trial in a separate session encompassed performing 30 minutes of cycling at 60% of Vo2max which was followed by 30 minutes of passive recovery. Before exercise, immediately after and at the end of 30 minutes recovery three blood samples were taken and were analyzed for determining the glucose, insulin, IL-6 and visfatin concentrations. Insulin resistance index was calculated using the glucose and insulin concentrations. To determine the effects of age on responses of all parameters to exercise and recovery, one way independent ANOVA was used. Results: Data analysis revealed that responses of visfatin to endurance exercise was affected by age (P 0.05). Irrespective of age, a single session of endurance exercise induced significant (P< 0.05) changes in all parameters except for IL-6. Conclusion: It could be concluded that age is an effective factor on responses of visfatin to acute endurance exercise and that visfatin has no effect on reductions in insulin resistance index but it might be more an effective factor for energy balance through other pathways. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
Visfatin, acute endurance exercise, IL-6, NAMPT, age |
|
نویسندگان مقاله |
هیوا رحمانی | hiva rahmani دانشگاه شهید بهشتی سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شهید بهشتی (Shahid beheshti university)
سجاد احمدی زاد | sajjad ahmadi zad دانشگاه شهید بهشتی سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شهید بهشتی (Shahid beheshti university)
مینو باسامی | minoo bassami دانشگاه علامه طباطبایی سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علامه طباطبایی (Allameh tabatabaii university)
مهدی هدایتی | دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (Shahid beheshti university of medical sciences)
|
|
نشانی اینترنتی |
http://scj.sbu.ac.ir/index.php/joeppa/article/view/3107 |
فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1032/article-1032-380947.pdf |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
مقالات |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|