فیزیولوژی ورزشی و فعالیت بدنی، جلد ۶، شماره ۱، صفحات ۰-۰

عنوان فارسی تاثیر یک دوره تمرین قدرتی بر غلظت کمرین سرم و مقاومت انسولینی در مردان جوان چاق غیرفعال
چکیده فارسی مقاله هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرین قدرتی بر غلظت کمرین سرم و مقاومت انسولینی در مردان جوان چاق غیرفعال بود. روش‌ شناسی: در یک کارآزمایی نیمه‌تجربی، 21 مرد جوان چاق غیرفعال بطور تصادفی به دو گروه تمرین قدرتی (10 نفر، 3/3 ± 7/26 سال، 5/5 ± 1/96 کیلوگرم، 9/2 ± 2/31 درصد چربی، 8/2 ± 6/32 کیلوگرم بر متر مربع) و کنترل (11 نفر، 7/3 ± 1/28 سال، 7/5 ± 7/95 کیلوگرم، 2/3 ± 9/30 درصد چربی، 7/3 ± 1/32 کیلوگرم بر متر مربع) تقسیم شدند. وزن، درصد چربی، نمایه توده بدن، سطوح در گردش کمرین، انسولین و گلوکز و شاخص مقاومت انسولینی (HOMA-IR) قبل و پس از دوره تمرین اندازه‌گیری شد. پروتکل تمرین قدرتی شامل دوازده هفته تمرین با وزنه بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با بکارگیری نرم‌افزار آماری SPSS-16 و با استفاده از آزمون‌های t همبسته و مستقل و ضریب همبستگی پیرسون صورت گرفت. نتایج: تمرین قدرتی غلظت سرمی کمرین (011/0=P) و انسولین (013/0=P) و HOMA-IR (007/0=P) را بطور معنی‌داری کاهش داد، اما غلظت گلوکز سرم تغییر معنی‌داری نیافت. همچنین، تغییرات غلظت کمرین سرم متعاقب تمرین با تغییرات غلظت انسولین سرم (012/0=P، 51/0=r) و HOMA-IR (027/0=P، 52/0=r) همبستگی مستقیم داشت، اما همبستگی معنی‌داری با تغییرات غلظت گلوکز سرم نشان نداد. بحث و نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرین قدرتی از طریق کاهش سطوح کمرین و انسولین سرم و مقاومت انسولینی می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی و متابولیکی را در مردان جوان چاق غیرفعال کاهش دهد. بر اساس یافته‌های مطالعه حاضر، تغییرات سطوح کمرین سرم متعاقب دوره تمرین قدرتی با تغییرات سطوح انسولین سرم و مقاومت انسولینی همبستگی مستقیم دارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تمرین قدرتی، کمرین، انسولین، مقاومت انسولینی، چاق،

عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله The purpose of present study was to survey effect of a period of strength training on serum chemerin concentration and insulin resistance in inactive young obese men. Materials & Methods: In a semi-experimental study, twenty one inactive young obese men were randomly placed at two groups: strength training (n=10, 26.7 ± 3.3 yr, 96.1 ± 5.5 kg, 31.2 ± 2.9 %, 32.6 ± 2.8 kg/m2) and control (n=11, 28.1 ± 3.7 yr, 95.7 ± 5.7 kg, 30.9 ± 3.2 %, 32.1 ± 3.7 kg/m2). Weight, fat percent, body mass index, circulating levels of chemerin, insulin, and glucose, and insulin resistance index (HOMA-IR) were assessed before and after the training. Strength training protocol consisted of twelve weeks weight training. Data were analyzed by SPSS16 software and using Independent and Paired t-tests and Pearson's correlation analysis. Results: Strength training significantly decreased serum concentrations of chemerin (P=0.011), insulin (P=0.013) and HOMA-IR (P=0.007), while serum glucose concentration didn’t change significantly. Also, changes of serum chemerin concentration following the training was directly correlated to changes of serum insulin concentration (r=0.51, p=0.012) and HOMA-IR (r=0.52, p=0.027), while didn’t show significant correlation with serum glucose concentration. Conclusion: It appears that, via decrease of circulating levels of chemerin and insulin and insulin resistance, strength training can reduce the risk of cardiovascular and metabolic diseases in inactive young obese men. According to findings of the study, changes of serum chemerin levels following strength training has direct correlations with changes of serum levels of insulin and insulin resistance.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله فتاح مرادی | fattah moradi
دانشگاه آزاد اسلامی

ویان وثوقی | viyan vosoughi
دانشگاه آزاد اسلامی

اعظم حیدرزاده | azam heidarzadeh
دانشگاه آزاد اسلامی


نشانی اینترنتی http://scj.sbu.ac.ir/index.php/joeppa/article/view/3109
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1032/article-1032-380945.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقالات
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات