این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تحقیقات حقوقی، جلد ۲۸، شماره ۳، صفحات ۲۶۵-۲۸۶
عنوان فارسی حاکمیّت زیبایی شناسانه؛ نگرشی لاهوتی به مفهومی ناسوتی "مفهومِ حاکمیّت ملی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران"
چکیده فارسی مقاله نوشتار حاضر دو شریطه داشته است. نخست، جهد نموده به صورت‌بندی قانون‌اساسی ج. ا. پیرامونِ حاکمیّت ملی نزدیک شود. بدین اعتبار، از اسلوبِ پدیدارشناسی‌تاریخی تمتع جسته تا مطالعه را در پرتو نور آورد. در این راستا، به مفصل‌بندی نیروهای اجتماعی سیاسی انقلاب (عام) و مجلس بررسی قانون‌اساسی (خاص) پرداخته که حاصل آن تدوین قانونی با حضور طرفدارانِ منظرگاه الهی و بخشی از دیدگاهی که تلفیقی نام نهادیم، بوده است. سپس از مرتبتِ امر نظری حجاب‌افکنی صورت‌گرفته و دو محورِ تشتت زبان فقهی حقوقی و تلقی از سنخِ حکومت را از نظر گذرانیده است. در فرم حقوقی، حاکمیّت تأسیسی تحریری زیبا داشته؛ اما، در ساحتِ حقوقی سیاسی به ثنویّت منتهی گشته ‌است (فرم حقوقیِ فی‌نفسه). دوم، از آنجایی که نوشتار، پاره واپسین از تتبعات سه‌گانه‌ای پیرامونِ حاکمیّت ملی در ایران است؛ در جست‌وجوی ترسیمِ سیر تاریخیِ مفهوم مزبور و گسست یا استمرار در فهم آن بوده است. بدین آیین، در بخشی به نسبت مجزای هر فرم با معرفتِ تاریخی روی آورده و در بخشی دیگر به نسبت پیوسته فرم‌ها با یکدیگر عنایت ورزیده ‌است (فرم حقوقیِ نسبتی). حاکمیّت مندرج در قانون‌اساسی ج. ا. با تاریخ مواجهه‌ای نگهبانانه و گزینش‌گرانه را تجربه نموده ‌است. قانون‌اساسی مشروطه نیز مواجهه‌ای نقادانه و نگهبانانه با معرفت تاریخی داشته و در رسالات‌ حقوقی آن عصر رگه‌ای از مواجهه انتقادی چشم‌نواز بوده است. النهایه، در این تطور تاریخی، حاکمیّت ملی در منزلگاه آخرین‌اش، تعارضات قانون‌اساسی مشروطه را مرتفع ننموده و بدان استمرار بخشیده‌ است. همچنین، بهره‌ای از رسالات‌حقوقی و سنجش‌های موجود در آن نبرده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله حاکمیّت ملی،قانون اساسی،تشتّت زبانی،حقوق مدرن،حاکمیّت ثنویت‌گرا،
عنوان انگلیسی The Aesthetic Sovereignty; A Theological Approach to A Secular Concept ''The National Sovereignty in the Constitution of the Islamic Republic of Iran''
چکیده انگلیسی مقاله This study aims to achieve two objectives. Initially, it aims to elucidate the notion of national sovereignty as outlined in the Constitution of the Islamic Republic of Iran through a historical-phenomenological approach. This analysis explores the socio-political processes of the revolutionary forces, specifically the Constitutional Assembly, which resulted in a document influenced by advocates of religious and hybrid ideological viewpoints. The analysis centers on dimensions that illustrate the preeminence of Sharia over modern law, wherein law is evaluated independently of its intrinsic substance and rationale. The legal notion of sovereignty represents a meticulously structured document that, through its brevity, effectively addresses a philosophical dilemma (the conflict between determinism and free will). Nevertheless, owing to its disparate objective, neglect of a systematic legal methodology, and absence of continuity within legal institutions, this refined formulation has not been integrated into the legal domain; rather than fostering unity, it has engendered duality (the legal form itself). This essay, as the concluding segment of a tripartite analysis on national sovereignty in Iran, aims to outline the historical development of this notion. The legal form is shaped by socio-political forces and their arrangement, and it is defined by ideas articulated in a cohesive linguistic structure. This relationship offers an inside viewpoint for comprehending the legal structure. An external perspective is essential to trace the evolution of the form across history and to comprehend its connection to its origin—specifically, the heritage that underlies the form and through which force and cognition reestablish their interplay. This foundation also elucidates the continuity or rupture of a thought. The legacy of the past holds significance within the context of the life-world (Lebenswelt) and imparts historicity to it. The life-world is a product of the ego's intentionality and the resulting intersubjectivity, which is defined within a framework of linguistic, cultural, and other traditions. This place is a sedimented reality that connects past and future generations; it is an encounter through which the formation of the new and the trajectory of communal transformations are established. The analysis of the relationship between legal forms and historical heritage involves initially evaluating each form individually and subsequently in connection to other forms (the relational legal form). In the Constitution of the Islamic Republic, referred to as The Aesthetic Sovereignty, the engagement with historical legacy is both antiquarian and selective. In the Constitutional Constitution, referred to as The Janusian Sovereignty (the second segment of the study), we see a fusion of critical and ecclesiastical (antiquarian) interaction. In the period of the legal treatises (Rasa’el) composed before and after the Constitutional Constitution—referred to as Sovereignty as Monarchy (the initial segment of the study)—a discernible thread of critical engagement with historical heritage emerges, wherein local contexts are examined through the lens of universal political theory. The historical development of national sovereignty is shaped by the interplay among these three kinds. The 1980 legislator inherited both forms; however, they continued the conflicts within Constitutional law and perpetuated them. They did not utilize the legal treatises (Rasa’el) from the Constitutional Revolution or their subsequent academic development, thus remaining disconnected from a systematic legal framework. This transpired because of the prevalence of Sharia arguments lacking a legal basis, which ultimately led to confusion. Ultimately, it may be emphasized that the legal form consistently has the capacity to extract purpose from one facet of the past to another and to facilitate renewal, thereby allowing for the revelation of something novel. This potential can consistently reveal history as a primary source and prompt the reexamination and evaluation of the legal framework. Contrary to this potential is the prioritization of a singular characteristic, reducing reality to that element, like to the bed of Procrustes, anticipating its Theseus.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله حاکمیّت ملی,قانون اساسی,تشتّت زبانی,حقوق مدرن,حاکمیّت ثنویت‌گرا
نویسندگان مقاله کاوه پولادی |
گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، سنندج، ایران.

نشانی اینترنتی https://lawresearchmagazine.sbu.ac.ir/article_106237_343c514275f79b7d29cbafc47fcd6644.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات