|
شناخت، جلد ۱۷، شماره ۲، صفحات ۱۹۷-۲۱۷
|
|
|
عنوان فارسی |
امتزاج افقها در نظریّۀ «فهمِ» بودیسم و «هرمنوتیکِ» اگزیستانسیالیستیِ هایدگر |
|
چکیده فارسی مقاله |
گفتوگوی میان هایدگر و فلسفۀ بودایی حول محورِ مفهومِ «فهمْ» در این مقاله مورد مطالعه قرار گرفته است. هایدگر و مکاتب بودایی بر اینکه «انسان» بخشی از جهانِ پدیداری است اتّفاق نظر دارند. مواجهه با تائوئیسم و ذن بودیسم، هایدگر را به سمت و سوی فضایی فراتر از محدودیتهای فهمْ سوق داد؛ فضایی که نه هرمنوتیکی یا پدیدارشناختی، بلکه شاعرانه و مبتنی بر مراقبه بود. نتایج حاصل از پژوهش نشانگر آن است که از یک سو اندیشۀ اگزیستانسیالیتیِ هایدگر به نوعی با آموزۀ بنیادیِ پرَگْیاپارَمیتَه مبنی بر اینکه فرم (صورت)، تهی و تهی، فرم است واجد همخوانی است. و اساساً قرابتِ این آموزۀ مَهایانیستی با دیدگاهِ هایدگر مبنی بر اینکه هستی و نیستی در عمل «همان» هستند بود که اندیشمندان مکتب کیوتو را مجذب اندیشۀ هایدگر کرد. از سوی دیگر، فیلسوفانِ معاصرِ هند نیز در توافق با فلسفههای بودایی و هایدگر، فهمْ را طبیعتِ ذاتیِ آگاهی دانسته و مهمترین رکنِ دستیابی به آن را حذف موانعی که توسّط شرطیشدگی ایجاد میشود، لحاظ کردند. پژوهش با استفاده از رویکرد تطبیقی به انجام رسیده و دادههای آن از طریق منابع کتابخانهای گردآوری شده و با روش توصیفی – تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتهاند. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
هرمنوتیک،هایدگر،بودیسم،تُهیّت،امتزاج افقها، |
|
عنوان انگلیسی |
The Fusion of Horizons in Buddhism's Theory of ‘Understanding’ and Heidegger's Existentialist ‘Hermeneutics’ |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
The dialogue between Heidegger and Buddhist philosophy around the concept of “understanding’’ is studied in this article. Heidegger and the Buddhist schools agree that “man” is part of the phenomenal world. Encounters with Taoism and Zen Buddhism led Heidegger toward a space beyond the limits of understanding—a space that was not hermeneutical or phenomenological, but poetic and meditative. The results of the research indicate that, on the one hand, Heidegger's existentialist thought is in some way consistent with the fundamental doctrine of Prajñāpāramitā, that form is Śūnyatā and Śūnyatā is form. And it was essentially the affinity of this Mahāyāna doctrine with Heidegger's view that being and non-being are, in effect, “the same” that attracted the Kyoto School thinkers to Heidegger's thought. On the other hand, contemporary Indian philosophers, in agreement with Buddhist and Heideggerian philosophies, considered understanding to be the inherent nature of consciousness and regarded the most important element of achieving it to be the removal of obstacles created by conditioning. The research was conducted using a comparative approach, and its data were collected through library resources and analyzed using a descriptive-analytical method. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
هرمنوتیک,هایدگر,بودیسم,تُهیّت,امتزاج افقها |
|
نویسندگان مقاله |
محسن ساربان نژاد | دانشجوی دکتری پژوهش هنر، دانشکده هنرهای تجسمی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
|
|
نشانی اینترنتی |
https://kj.sbu.ac.ir/article_105518_28f5de646df6032b1d1386a28a5dc637.pdf |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|