|
|
شناخت، جلد ۱۷، شماره ۲، صفحات ۱۱۵-۱۳۴
|
|
|
| عنوان فارسی |
بررسی انتقادی آرای مک‌لورین و دایک دربابِ رابطۀ متافیزیک و علم |
|
| چکیده فارسی مقاله |
طبیعی‌گرایی در متامتافیزیک در دهه‌های اخیر به‌شکلی نیرومند در مناقشات دربارۀ روش‌شناسی و نیز موضوع متافیزیک ابراز شده است. یک محور این مناقشات معیارهایی است که لیدی‌من و راس برای تمییز متافیزیک طبیعی‌شده ارائه کرده‌اند. مک‌لورین و دایک ضمن نقد معیار آن‌ها پیشنهاد دیگری را ارائه می‌دهند. در نظر آن‌ها، نظریه‌ای متافیزیکی برایِ‌آنکه طبیعی به شمار رود، باید علی‌الاصول واجد پیامد مشاهدتی باشد. مک‌لوید و پارسونز معیار آن‌ها را، بنابه اعتراضات قدیمی، با معیار تحقیق‌پذیری پوزیتیویسم منطقی رد کردند. از نظر آن‌ها، معیار تمییز متافیزیک طبیعی‌شده نمی‌تواند بر ارتباط معناشناختی محتوای نظریه و گزاره‌های مشاهدتی مبتنی باشد. آن‌ها در پیشنهادشان اشاره‌ای به نظریۀ B در فلسفۀ زمان دارند. در این مقاله ابتدا می‌کوشم که معیار مک‌لورین و دایک را برای تحدید متافیزیک طبیعی‌شده و نیز نقد مک‌لوید و پارسونز به آن‌ها و پاسخ مجدد آن‌ها را توضیح دهم. سپس با تمرکز بر مناقشۀ نظریۀ A و نظریۀ B در فلسفۀ زمان، نشان می‌دهم که معیار آن‌ها دچار مشکلاتی است فراتر از آنچه مک‌لوید و پارسونز طرح کرده‌اند. استدلال می‌کنم که معیار آن‌ها، اولاً، در خطر دوری‌بودن قرار دارد و، ثانیاً، نافی امکان طبیعی‌گرایانه‌بودنِ مناقشات متافیزیکی است و، نهایتاً، نمی‌تواند مسئلۀ رابطۀ نظریه‌های متافیزیکی و علوم بنیادینِ آینده را حل‌وفصل کند. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
مشاهده،متافیزیک طبیعی‌شده،طبیعی‌گرایی،فلسفهٔ زمان،علوم طبیعی، |
|
| عنوان انگلیسی |
Metaphysics and Observation: A Critical Examination of McLaurin and Dyke’s Views on the Relationship Between Metaphysics and Science |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
In recent decades, naturalism in metametaphysics has manifested through debates surrounding both the methodology and subject matter of metaphysics. One significant point in these debates is the criterion proposed by Ladyman and Ross (2007) for distinguishing naturalized metaphysics from non-naturalized metaphysics. McLaurin and Dyke (2012), while critiquing Ladyman and Ross’s proposal, offer an alternative approach to naturalized metaphysics. According to them, a metaphysical theory qualifies as naturalized if it can, in principle, have observational consequences. McLeod and Parsons (2013) challenge this proposal by pointing to long-standing objections against the verifiability criterion of logical positivism. They argue that the distinction between naturalized and non-naturalized metaphysics cannot hinge on a semantic connection between theoretical content and observational statements. In their critique, they briefly mention the B-theory of time. This article first explains McLaurin and Dyke’s criterion for delimiting naturalized metaphysics, McLeod and Parsons’ critique, and McLaurin and Dyke’s subsequent response (2013). We then focus on the A-theory vs. B-theory debate in contemporary metaphysics to highlight additional issues with McLaurin and Dyke’s criterion. We argue that their approach (1) risks circularity, (2) undermines the possibility of naturalizing metaphysical debates, and (3) fails to address the relationship between metaphysical theories and future scientific developments. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
مشاهده,متافیزیک طبیعی‌شده,طبیعی‌گرایی,فلسفهٔ زمان,علوم طبیعی |
|
| نویسندگان مقاله |
حسن امیری آرا |
گروه مطالعات علم، موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران
|
|
| نشانی اینترنتی |
https://kj.sbu.ac.ir/article_105545_c4bbbd9cb32d0645fc5eb4b67baa9dac.pdf |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|