|
شناخت، جلد ۱۶، شماره ۲، صفحات ۱۰۳-۱۲۵
|
|
|
عنوان فارسی |
خوانش نیچه ای از رمانتیسیسم: زیبایی شناسی ِفقدان (مطالعۀ موردی: رمان زندگی جای دیگری است اثرِ میلان کوندرا) |
|
چکیده فارسی مقاله |
هدف اصلی مطالعۀ حاضر نقد رمانتیسیسم بهمثابۀ زیباییشناسیِ فقدان است.مطالعۀ موردیِ پژوهش حاضر رمان زندگی جای دیگری است اثر میلان کوندرا است. نیچه معتقد است که رنجِ تراژیک ناشی از غنای زندگی است(بدبینی نیرومندانه)، اما رمانتیسیسم زیباشناسیِ فقدان و سترونیِ زندگی است(بدبینی ضعیفانه). شاعرِ رمانتیک یک «برگزیده» است که به حقیقتِ متعالی دسترسی دارد؛ حقیقتی که آلوده به این زندگیِ روزمره نیست. او جوانی است که نمیخواهد از مکانِ مثالی(زهدان مادر) دور شود، به همینخاطر همیشه بیتجربه و نابالغ باقی میماند.به اعتقاد کوندرا،سنِ تغزلی، جوانی است و این رمان یک حماسۀ نابالغان است. شعرِ غنایی فرمِ ایدهآل اوست: شعری که حدیث نفسِ شاعر است، نوازش احساسات بهمثابۀ احساسات است. شاعر بهجای کُنش، به جای جهان فقط از نوازشِ نفس می-گوید.همین افراط در درونبودگیِ سوبژکتیو به بحران رمانتیسیسم منجر شد. برای انسانِ تغزّلی جهان تاآنجایی «واقعیت» دارد که بتواند به اُبژۀ زیباشناسی تقلیل یابد. قلمروی واقعیت، عرصۀ امر مشروط است، اما حوزۀ شعر، حوزۀ امرمطلق و نامشروط است. به همینخاطر است که همواره میان شعر و زندگی یک فاصله وجود دارد؛ جهان بیرون و درون بریکدیگر منطبق نمیشوند. یارومیل(شخصیت رمان) خواهانِ امر نامشروط است اما شکست میخورد.استعارهها او را طلسم کرده بودند. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
“کوندرا”،
&،quot،نیچه&،quot،،
“رمانتیسیسم”،
“تراژیک”،
“بدبینی&،quot،، |
|
عنوان انگلیسی |
A Nietzschean Reading of Romanticism: Aesthetics of Loss (Case Study of the Novel Life is Elsewhere by Milan Kundera) |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
This paper is a critique of Romanticism as aesthetics of Loss. As a case study, this paper addresses Life is Elsewhere by Milan Kundera. Nietzsche says that an abundant life is a major cause of the tragic pain (strong pessimism), but a sense of Loss results in Romantic aesthetics (week pessimism). A Romantic poet has been chosen as a prophet who has access to a transcendent truth: a truth going far beyond ordinary limits; he is a person who is immature because he used to live in ideal place (womb). The Lyrical age, according to Kundera, is youth, and this novel is an epic of immaturity. The lyric poetry is an ideal form for self-expression, a poetry that prays emotions per se. Actions have been replaced by enthusiasm. In practice this means that poetry retreated into the soul. The current study has already described the crisis of Romanticism as an excess of subjective interiority. A poet goes so far as to say Reality is reduced to the aesthetic object. An action is the conditioned domain, but passion aims at the unconditioned. Poetry is always separate from the reality. These inward explorations do not coincide with the external world. This article focuses on a young poet, Jaromil, who aimed at the unconditioned, yet his last attempt ended in failure, falling under the spell of metaphors. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
“کوندرا”,
&,quot,نیچه&,quot,,
“رمانتیسیسم”,
“تراژیک”,
“بدبینی&,quot |
|
نویسندگان مقاله |
عارف دانیالی | دانشگاه شهید بهشتی
|
|
نشانی اینترنتی |
https://kj.sbu.ac.ir/article_104339_fc0602be551e8dbbaf818770734ed960.pdf |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|