|
تاریخ ادبیات، جلد ۲، شماره ۲، صفحات ۰-۰
|
|
|
عنوان فارسی |
بررسی عناصر ساختار غزلهای سیاسی- اجتماعی در اشعار هوشنگ ابتهاج و شفیعیکدکنی |
|
چکیده فارسی مقاله |
غزل همواره مورد توجّه شاعران بوده است. در دورۀ مشروطه این قالب برای بیان مطالب سیاسی و اجتماعی به کار گرفته شد و علیرغم موفقیّت هایی که بدست آورد، نتوانست اقبال عمومی مردم را در پی داشته باشد. با پیدایش «شعر نو» تحوّلی در ادبیّات معاصر ایران بهوجود آمد و قالب های شعری را تحت تأثیر قرار داد. هوشنگ ابتهاج و شفیعیکدکنی با ترکیب برخی از عناصر «شعر نو» توانستند نوعی غزل -(که با حفظ ساخت سنتی غزل، برخی از ویژگیهای شعر نو را هم دارا بود)- بسرایند. این غزلها را میتوان «غزل نو» نام نهاد. عناصری که در ساخت این غزلها بسیار نقش دارند عبارتاند از: استفاده از اسلوب بیانی حافظ، نمادین بودن غزل چه از لحاظ کلمه و چه از لحاظ تصویر، استفاده از عناصر طبیعت و استفاده از عناصر ملّی و تاریخی. در این مقاله، این عناصر در غزلهای سیاسی -اجتماعی ا.سایه و شفیعیکدکنی مورد بررسی قرار گرفته اند. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
غزل نو، ابتهاج، شفیعیکدکنی، نماد (سمبل)، غزل سیاسی- اجتماعی، |
|
عنوان انگلیسی |
|
|
چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
غزل نو, ابتهاج, شفیعیکدکنی, نماد (سمبل), غزل سیاسی- اجتماعی |
|
نویسندگان مقاله |
ابراهیم اقبالی | دانشگاه تبریز
حسین رسول زاده | دانشگاه تبریز
|
|
نشانی اینترنتی |
https://hlit.sbu.ac.ir/article_98575_622ceb6f789648cee9fb5e9098ed1d74.pdf |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|