|
|
تاریخ ادبیات، جلد ۳، شماره ۱، صفحات ۰-۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
بحثی در باب سبک‌شناسی سمک عیار |
|
| چکیده فارسی مقاله |
سمک عیار داستانی است عامیانه، بازمانده از حدود قرن ششم یا اوایل قرن هفتم که فرامرز بن خداداد آن را بر اساس روایت صدقۀ بن ابی القاسم شیرازی گرد آورده است. داستان بر محور اعمال و رفتار یکی از عیّاران به نام سمک می‌چرخد و دست‌کم از سه جهت عناصر عامیانه در آن قابل تشخیص است: اعتقادات و فرهنگ عوام، بعضی جنبه‌های روائی از جمله وجود حوادث تصادفی و واقعه‌های عامه‌پسند و زبان داستان. اشاره به تقدیر در اتّفاقات داستان، رفع ابهام از ذهن خواننده، فراوانی گفتگو، توصیفهای متعدّد، از جمله ویژگیهای روائی داستان است. نثر سمک عیّار نیز از نوع نثرهای سادۀ عصر است همراه با بعضی کهنگیهای زبانی اعمّ از صرفی یا نحوی و بعضی ویژگیهایی که خاصّ زبان داستان تواند بود؛ از جمله گروهی از تعبیرهای عامیانه که بعضی از آنها تا مرز دشنام پیش می‌رود. همچنین صفتهایی خاص در توصیف اشیاء و حوادث داستان وجود دارد که بعضی از آنها در دیگر متون کمتر به کار رفته است. سجع، استشهاد به بعضی بیتها و مثلها و پاره‌ای صورخیال به‌خصوص تشبیه‌های گسترده و بلیغ و کنایه نیز در جای‌جای متن هست که هر یک در موضعی خاص به کار رفته است. نمودهای فرهنگی مربوط به ایران باستان از جمله ویژگیهای مهمّ فکری در داستان است. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
سبک‌شناسی، سمک‌عیار، ویژگیهای روائی، زبان داستان، ویژگیهای فکری، |
|
| عنوان انگلیسی |
|
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
سبک‌شناسی, سمک‌عیار, ویژگیهای روائی, زبان داستان, ویژگیهای فکری |
|
| نویسندگان مقاله |
محمّد غلامرضایی |
دانشگاه شهید بهشتی
|
|
| نشانی اینترنتی |
https://hlit.sbu.ac.ir/article_98623_4474a42940978b68ff19d1d822a80c3b.pdf |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|