|
|
تاریخ ادبیات، جلد ۳، شماره ۳، صفحات ۰-۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
نوآوری‌های ناصرخسرو در سنّت قصیده‌سرایی فارسی |
|
| چکیده فارسی مقاله |
قالب قصیده تا پیش از ناصرخسرو، بیشتر مدحی بوده است؛ امّا ناصرخسرو در قصیده چه از نظر قالب و چه معنا، ساختار شکنی نموده است. موضوع این مقاله، بررسی نوآوری های ناصرخسرو در این زمینه است. در بخش نخست مقاله اجمالاً به قصاید پیش از ناصرخسرو پرداخته شده است. شعر او از نظر ذوق شاعرانه و تبعیّت از برخی سنّت های ادبی، با شاعران پیش از خود شباهت هایی دارد. در بخش تفاوت ها ، دیدگاه ناصرخسرو دربارۀ شعر، وزن قصاید او، نوآوری در مقدّمه و قسمت اصلی قصیده بررسی شده است. قصد ناصرخسرو از وصف طبیعت، نشان دادن ناپایداری آن از طریق تداعی و دلالت های ثانوی ، لزوم دل نبستن به رهگذار بی معنی و همچنین گذر از طبیعت بیرون و رجوع به جهان درون است. در واقع ناصر خسرو در متن اصلی قصیده _که بنا به سنّت جایگاه مدح است_ به تفسیر و تأویل بخش اوّل- تغزّل- می پردازد و از مسائل دینی می گوید. سرچشمۀ این نگاه شاعر، قرآن و اندیشه های کلامی است که در برخی از آثار حکمی او به چشم می خورد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
ناصرخسرو، نوآوری، سنّت، تفسیر دینی، |
|
| عنوان انگلیسی |
|
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
ناصرخسرو, نوآوری, سنّت, تفسیر دینی |
|
| نویسندگان مقاله |
همایون جمشیدیان |
دانشگاه گلستان
لیلا نوروزپور |
دانشگاه گلستان
|
|
| نشانی اینترنتی |
https://hlit.sbu.ac.ir/article_98674_0f833edf467d2a0ed8854c7e26241ae7.pdf |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|