تاریخ ادبیات، جلد ۴، شماره ۲، صفحات ۰-۰

عنوان فارسی مجمع البحرین معنی بررسی شیوۀ شاعری و مضامین شیعی حسن کاشی
چکیده فارسی مقاله شعر آیینی فارسی در مسیر طولانی خود، شاعران توانایی را به خود دیده است. یکی از آنان حسن کاشی، از شاعران شیعۀ قرن هفتم و هشتم هجری است. وی به غیر از مدح و منقبت خاندان رسول اکرم (ص)، بویژه امیر مؤمنان، حضرت علی(ع) شعری نسروده؛ از این رو، وی را شاعر امیرالمؤمنین می نامیم. اشعار وی از منظر محتوا و مضامین، ترکیبات زبانی و سهولت بیان، دارای اهمیّت ویژه ای است. با توجّه به غلبۀ شاعران اهل تسنّن در قرن هفتم و هشتم، و نیز نقش حسن کاشی در گسترش تشیّع در ایران، بررسی اشعار وی شایسته و بایسته می نماید. هدف این مقاله بررسی شیوۀ شاعری و مضامین شیعی در اشعار حسن کاشی است. نتیجۀ این پژوهش نشان می دهد که با وجود تنگناها و سخت گیری ها، شعر شیعی در قرون هفتم و هشتم، مانند قرن چهارم، پنجم و ششم، پویا بوده و حسن کاشی با بهره گیری از اندیشۀ شیعی، در وصف حضرت علی(ع) و پرداختن به مضامین شیعی در حیطۀ مضمون سازی، صور خیال و حیطۀ زبانی، شاعری توانا بوده و اشعارش منحصر به فرد است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله حسن کاشی، شعر شیعی، مضامین شیعی، ترکیبات زبانی، صور خیال، قرن هفتم و هشتم،

عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله حسن کاشی, شعر شیعی, مضامین شیعی, ترکیبات زبانی, صور خیال, قرن هفتم و هشتم

نویسندگان مقاله محمود مهرآوران |
استادیار گروه زبان و ادبیّات فارسی، دانشگاه قم

فرج‌الله نعمتی |
کارشناس ارشد زبان و ادبیّات فارسی


نشانی اینترنتی https://hlit.sbu.ac.ir/article_98707_7f5a2f4f170846c8a1d0e775f173cb4b.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات