تاریخ ادبیات، جلد ۸، شماره ۲، صفحات ۸۹-۱۰۶

عنوان فارسی بررسی برخی همپوشانی‌ها و اختلافات بین شاهنامه، گرشاسب نامه و کوش نامه در مورد جمشید،فریدون، مازندران و . . .
چکیده فارسی مقاله در اواخر عهد ساسانیان و اوایل دوره اسلامی، تاریخ باستانی ایران از صورت شفاهی بیرون آمده و با نام خدای­نامه به کتابت در آورده شده است. این نوشته­ها چون خشک و بی­روح بود و خارج از طبع خواننده، کسانی مانند فردوسی آنها را به نظم کشیده و با اضافه کردن ظرایف و صنایع ادبی حال و هوایی دلنشین به آن نوشته­ها بخشیدند. حماسه سرایان قرون پنجم و ششم هم شاهنامه فردوسی را اصل قرار داده، کاستی­های آن را با نوشتن حماسه­های دیگر کامل کرده و هرکجا که به اختلافی در روایات برخورد کرده یا سخنی را لازم به توضیح می­دیدند، به شرح و رفع موضوعات می­پرداختند. در این مقاله به تحقیق در نوشته­های اسدی طوسی و ایرانشاه­ابی­الخیر پرداخته شده است. این دو تن از کسانی هستند که در کتابهای خود با نام گرشاسب­نامه و کوش­نامه اختلاف روایتهای خود با شاهنامه فردوسی در مورد جمشید، برمایه، دیو سپید و مازندران را با اسلوبی بسیار دلنشین، بیان کرده و به شرح آن پرداخته­اند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله شاهنامه، جمشید، برماین، دیو سپید، مازندران،

عنوان انگلیسی Evaluation of some overlapping and differences between the Shahnameh, Jamshid Garshasbnameh and working on a Fereydoun, Mazandaran . . .
چکیده انگلیسی مقاله At the end of the Sassanian era and the early Islamic period, ancient history has been written and has taken it out of oral form and has been called it “Khoday name”. Since, these documents were boring, and out of print, people like Ferdowsi brought it to poetry and add it elegance and literary industries and gave them a very nice atmosphere. Fifth and sixth-century epic poets put Ferdowsi as their model and his defects were completed with other epic one. Wherever they encountered something wrong in Shahnameh or saw an expression needed to explain, with respect to Ferdowsi, issues were resolved. In this paper, we have examined the books “Garshasb name” and “Kush name” which written by “Asadi Toosi” and “Iranshah-ibn-Abilkheir”. In these books, Ferdowsi differences about “Jamshid”, “Barmayen”, “Dive Sefid”, and “Mazandaran” was expressed in very pleasant manner.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله شاهنامه, جمشید, برماین, دیو سپید, مازندران

نویسندگان مقاله عباس شنکایی |
دانشگاه شهید بهشتی

کاظم دزفولیان |
دانشگاه شهید بهشتی

مجتبی دماوندی |
دانشگاه شهید بهشتی


نشانی اینترنتی https://hlit.sbu.ac.ir/article_98850_3ed7d3dc464124c021de629e764aedec.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات