|
|
تاریخ ادبیات، جلد ۱۴، شماره ۲، صفحات ۱۶۱-۱۸۴
|
|
|
| عنوان فارسی |
بررسی صلح و مدارا در اندیشه مولوی وعطار و مقایسه آن با رویکرد صلح گرایی ملاصدرا |
|
| چکیده فارسی مقاله |
صلح از دغدغههای بشری است که در ادبیات عرفانی و اندیشههای فلسفی در ادوار گوناگون مورد توجه بوده است. در آثار عطار و مولانا صلحجویی به‌عنوان نیازی اجتماعی برای رفع کینهها و دشمنیها معرفی شده و بازتاب یافته است. ملاصدرا نیز به مفهوم صلح و مدارا توجه ویژه‌ای داشته است. هدف از این مقاله بررسی زمینه‌های تحقق صلح بشری از طریق تطبیق رویکرد صلحجویی عطار و مولانا و مقایسۀ آن با نگاه فلسفی ملاصدرا است. مسئلۀ پژوهش، میزان همگرایی و یا تعارض میان دیدگاههای صوفیانۀ عطار و مولانا با رویکرد فلسفی ملاصدرا دربارۀ صلح و همچنین امکان پیوند میان دیدگاههای آنان برای اثرگذاری در اجتماعات انسانی است. این پژوهش با بهرهگیری از روش تحلیلی‌ـ‌توصیفی نوشته شده است. نتیجۀ به‌دست‌آمده از پژوهش نشان میدهد که صلحگرایی به‌عنوان جریانی اجتماعی در آثار عطار و مولانا تحت مفاهیم و عناوین «صلح درون» و «صلح کل» پایداری مداومی دارد. با نگرشی صوفیانه، عطار و مولانا مردم را به صلح درون و صلح کل در پرتو فضیلتهای اخلاقی اعم از عشق، تسامح، مدارا، قناعت و نیکی دعوت کرده‌اند. ملاصدرا نیز جلوههای صلح را در راستای وصول به مقام «انسان کامل» مورد توجه قرار داده اما شالودۀ صلح در فلسفۀ صدرایی برخلاف شعرای مذکور، که مبتنی بر تجربۀ عارفانه (کشف و شهود) است، مبتنی بر عقلانیت نظری با رویکرد اعتدالگرا و عدالتمحور است و او امنیت را در زندگی اجتماعی برای تحقق صلح ضروری میداند. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
کلید واژه ها صلح، مدارا، صلح درونی، تصوف، صلح پروری، |
|
| عنوان انگلیسی |
Peace and Tolerance in the Thoughts of Rumi and Attar In Comparison with Mulla Sadra’s Pacifist Approach |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Peace is one of the human concerns which has been a significant concept in mystical literature and philosophical ideas. In the works of Attar and Rumi, two prominent Iranian poets, peace-seeking has been introduced and reflected as a social need to eliminate grudges and enmities. Mulla Sadra, the famous Iranian philosopher, also paid special attention to the concept of peace and tolerance. This article, with a descriptive-analytical method, studies the concept of peace-seeking in the works of Attar and Rumi and compares it with the philosophical view of Mulla Sadra on peace. It aims to examine the level of convergence and disagreement between Attar and Rumi’s Sufi views and Mulla Sadra’s philosophical approach to peace, as well as the possibility of linking their views. The result shows that pacifism as a social current in the works of Attar and Rumi under the title of “inner peace” and “total peace” has constant stability. With a Sufi attitude, Attar and Rumi have invited people to achieve inner peace and total peace on the basis of mystical experience (discovery and intuition) and in the light of moral virtues such as love, tolerance, contentment, and goodness. Mulla Sadra has also considered the manifestations of peace as the means to attain the position of “perfect man”; but the foundation of peace in Sadra’s philosophy, unlike the above-mentioned poets, is based on theoretical rationality with a moderate and justice-oriented approach, and he considers security in social life as a necessary factor for achieving peace. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
کلید واژه ها صلح, مدارا, صلح درونی, تصوف, صلح پروری |
|
| نویسندگان مقاله |
پروین کوشکی |
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
علی محمد مؤذنی |
استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
محمد جعفر جوادی ارجمند |
دانشیار علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
|
|
| نشانی اینترنتی |
https://hlit.sbu.ac.ir/article_102159_43ba2070a0b07c8ab1f3f90a9d30d315.pdf |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|